Τρέχοντα γεγονότα

Αυτή η σελίδα είναι υποψήφιος για μεταφορά σε άλλο βίκι (Transwiki). Παρακαλούμε δώστε τη γνώμη σας πάνω στο θέμα.

ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

ΑΓΩΝΕΣ & ΑΓΩΝΙΑ για την ΠΑΙΔΕΙΑ ( Παπανούτσος , 1965 )

Παρουσίαση των αποτελεσμάτων μίας Μελέτης σχετικής με την Αναθεώρηση του Άρθρου 16 του Συντάγματος & την Ίδρυση «μη- κρατικών» Πανεπιστημίων

Δρ. Καζαντζάκης Ιωάννης, τακτικός Καθηγητής στο ΤΕΙ - Πειραιά

Με αντιθετικό & συνάμα διαλεκτικό ύφος, με λόγο ηχηρό και βλέμμα που περήφανα ατενίζει το μέλλον της Χώρας, με όλα δηλαδή τα επιτίμια που η docta ignorantia ( η σοφή δηλαδή άγνοια ) προικίζει τα μελλοντικά «θύματά» της, ο Έλληνας Πρωθυπουργός προανήγγειλε την Αναθεώρηση του Άρθρου 16 του Συντάγματος, που δια χειρός του αείμνηστου Κωνσταντίνου Τσάτσου ιχνοθετούσε την φυσιογνωμία της Ανώτατης Εκπαίδευσης στον τόπο μας. Του διέφυγε ίσως το γεγονός, πως η σύγχρονη Ιστορία μας, γράφτηκε μέσα σε τρεις μόλις ζωές εξηντάρηδων ( τη μια δίπλα στην άλλη) , μέσα σε τρεις ζωές «παππούδων» μας που στην συντριπτική τους πλειοψηφία υπήρξαν απόφοιτοι των «ανάξιων» κρατικών Πανεπιστημίων μας, δικηγόροι, μηχανικοί, γιατροί , οικονομολόγοι κτλ. , μία Ιστορία περίλαμπρη που από «τουρκοχώρι» που ήμασταν το 1821 μας καταξίωσε σε μέλη της Ένωσης, κάθε λοιπόν «αναθεώρηση» της άποψης αυτής θα απαιτούσε περίσκεψη και ιδιαίτερη σπουδή, γιατί ποτέ και πουθενά δεν προέκυψε η φοβερή εκείνη Γνωσιολογική υποψία, όπου κυρίαρχοι του ίδιου του Παγκόσμιου Πνεύματος να εμφανίζονται κάποιοι ολιγογράμματοι Ιδιώτες, υφίσταται μια ειδολογική διαφορά ανάμεσα στην «Γνώση» & στην «Επιχείρηση», τίποτα τελικά δεν είναι απλό ! … Μα δεν θεσμοθετήθηκε ακόμα στη Χώρα μας, αναρωτιέται και δίκαια κανείς, ένα Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη και δεν θα ήταν το σωστότερο αφού ανοίγει ένας τόσο κρίσιμος διάλογος, να ζητηθεί η γνώμη του? Θεσμοθετήθηκε εδώ και χρόνια είναι η απάντηση , αλλά ποτέ δεν συνεδρίασε, ποτέ δεν συγκροτήθηκε σε Σώμα! Καλά και η Ακαδημία Αθηνών τι κάνει? Μήπως ζητήθηκε η γνώμη της? Αρνήθηκαν οι λιγοστοί Εκείνοι που τάχθηκαν και φυλάγουν «Θερμοπύλες» - στα τέλη της ζωής τους - να πράξουν το καθήκον τους? Δεν θα μπορούσαν να συντάξουν μια έγκριτη Σπουδή, ώστε τώρα να μη χρειάζεται να παρουσιάζουμε εμείς εδώ παρόμοια τολμήματα? Η μήπως , επιπολάζει η άποψη, πως οι «καθηγητάδες των ΑΕΙ», είναι «αντιπαθητικά και μεροληπτικά υποκείμενα», που δεν υποτάσσονται (άκουσον – άκουσον) στα κελεύσματα της Πολιτικής Ηγεσίας, που γιομάτοι έπαρση και αυθεντία, πατούν στο μάθημα μία φορά κάθε βδομάδα, που κάνουν ότι τους καπνίσει, που ευλογούν τα γένια τους τελικά, που όλη τους την δύναμη την αντλούν από εκείνο «το τσατσικό Άρθρο 16» και που τώρα πια πάει τελείωσε , θα γονατίσουν, θα πέσουν στα πόδια της κάθε Κυβέρνησης όπως όλοι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι! Τι να την κάνει άλλωστε και ο Πρωθυπουργός μια τόσο γνωστή , μια τόσο «διαβλητή» Γνώμη? Δεν είναι καλύτερα το να αποφασίσει «με το σπαθί του», να κόψει στα δυο αυτόν τον γόρδιο δεσμό ( μαζί με το σκοινί ασφαλώς που τον δένει στην πραγματικότητα ), δεν είναι προτιμητέα αυτή η Σοφή (ενάρετη δηλαδή & με καλές προθέσεις) Άγνοια, αντί να καταπιάνεται με το ξεκόμπιασμα αυτού του «μάταιου» πράγματος ? Ήμαρτον Κύριε των Επιστημών ! ….

Όμως αρκετά εξηγήσαμε τις προθέσεις μας . Ας προχωρήσουμε τώρα – εν συντομία- και στην έκθεση των συμπερασμάτων της μελέτης μας:

(α) Το πρώτο ερώτημα είναι: « Υπάρχουν ή όχι προβλήματα στην παρεχόμενη σήμερα Δημόσια Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ?»

Θα ήταν παράδοξο αν δεν υπήρχαν. Η Παιδεία το πιο ζωντανό κομμάτι του Κοινωνικού Ιστού κινείται διαρκώς προς τα εμπρός, αναθεωρεί τον εαυτό του, διδάσκει Ανατομία πάνω στο ίδιο της το σώμα, ανεβαίνει από «λάθος» σε «λάθος» όπως ακριβώς και η ετεροθαλής αδελφή της , η Έρευνα. Οι «ατέλειες» αυτές εντοπίστηκαν και σε άλλα Κράτη μέλη της Ένωσης ( LE MONDE, πρωτοσέλιδο, 24.1.2004 & The Economist, πρωτοσέλιδο, 24 -30 .1.2004 ). Σε αδρές γραμμές, ο μέσος δείκτης ανάπτυξης των ΑΕΙ της Χώρας μας, αναδεικνύεται σταθερά τριπλάσιος του ανάλογου που αφορά ολόκληρο το Κράτος, την τελευταία πενταετία! Είναι το θαύμα της Αυτοδιοίκησης ! …. Σε ποια Δημόσια Υπηρεσία συμβαίνει κάτι ανάλογο?

Αν μαζέψουμε από την μια μεριά της ζυγαριάς όλες τις Ιδιωτικές Επιχειρήσεις της Χώρας που ασχολούνται με την απορρόφηση κονδυλίων από τα Κοινά Ευρωπαϊκά Προγράμματα (ΚΕΠ) στον νευραλγικό τομέα της Έρευνας και της Τεχνολογικής Ανάπτυξης (RTD) και από την άλλη τοποθετήσουμε τη συνολική δραστηριότητα των μελών ΔΕΠ ενός και μόνο κεντρικού Πολυτεχνείου, οι απανταχού Ιδιώτες έχουν γίνει άφαντοι, δεν τολμούν καν να ψελλίσουν το όνομά τους !

Έτσι πέφτει ο μύθος πως τα ΑΕΙ είναι «προβληματικές επιχειρήσεις» και πως χρειάζονται την Ιδιωτική πρωτοβουλία για να τα συνεφέρει!

(β) Το δεύτερο ερώτημα είναι: «Το γεγονός του «μη – κερδοσκοπικού χαρακτήρα» των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων, αποτελεί μήπως κανενός είδους Κοινωνική εξασφάλιση? »

Ο «μη – κερδοσκοπικός χαρακτήρας» των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων αποτελεί απλά κάποιου είδους πολιτική ετικέτα , για να μην υποψιαστεί ο κοσμάκης που ψηφίζει το τι τον περιμένει! …. Η πραγματικότητα μιλάει ξεκάθαρα. Ο «πλούσιος – φοιτητής» γίνεται πια «πελάτης», διαλέγει τη Σχολή που θέλει ενώ πίνει τον φραπέ του, την ξεπετάει στα γρήγορα χωρίς καμία καθυστέρηση, αγοράζει κι’ ένα «Διδακτορικό» , αν το επιτρέπουν τα οικονομικά και το κατανοεί η φιλοδοξία της Οικογένειας του. Για τους φτωχούς έλεος δεν υπάρχει! Το σφάλμα τους ήταν που γεννηθήκανε ! …. Τα χρηματικά ποσά που έτσι θα αλλάξουν χέρια, είναι τεράστια. Υπολογίζονται σε 10 Δις Ευρώ μεσοπρόθεσμα Το «μεγάλο πρόβλημα» που αντιμετωπίζουν οι «μέτοχοι ιδιώτες», είναι το πώς να τα φέρουνε «ταπί», πώς να επινοήσουν δηλαδή –λογιστικά- και κάποια έξοδα υπέρ της «μη – κρατικής τους Εκπαίδευσης»! Μία σειρά από «δορυφορικές επιχειρήσεις προμηθευτές», που οι ίδιοι ή τα μέλη των οικογενειών τους θα ελέγχουν, αναλαμβάνουνε το «ξέπλυμα του χρήματος», για να φανεί απλά προς τα έξω πως δεν κερδίζουν τίποτα, για να καταλήξουνε «μη- κερδοσκοπικοί» και «μη- φορολογούμενοι»! Πρόκειται για μία πολύ καλοστημένη « πολιτική βιτρίνα »…. Υπολογίζεται μεσοπρόθεσμα, πως η εκροή κεφαλαίων από την Χώρα – για λόγους Εκπαίδευσης - μετά την ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων θα αυξηθεί 8 -11 % αντί να μηδενιστεί όπως επιχειρηματολογεί η Κυβέρνηση. Μία «μη- κερδοσκοπική» ιδιωτική επιχείρηση, με έσοδα εκατομμυρίων Ευρώ τον χρόνο από δίδακτρα, διαθέτει πολλά «έμμεσα δοσίματα» στ’ Αφεντικά της, με την επί πλέον παρατήρηση πως αν «βάλει λουκέτο», αν ρίξει δηλαδή την «μάσκα», μετατρέπεται αυτομάτως σε «κερδοσκοπική», κόβεται σε οικόπεδα ή βγαίνει σε πλειστηριασμό και όλα αυτά επειδή ο Συντακτικός Νομοθέτης της εκχώρησε το προνόμιο να τυπώνει Πτυχία, αφήνοντας στο έλεος της τύχης, τους Φοιτητές ή αποφοίτους της.

(γ) Το τρίτο ερώτημα είναι: «Σε τι ύψος εκτιμώνται τα δίδακτρα, από τα διαθέσιμα στοιχεία σε άλλες χώρες του Κόσμου? Πόσα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια υπολογίζεται πως θα ανοίξουν μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια?»

Θεωρείται αυτονόητο πως όλα τα «Εργαστήρια Ελεύθερων Σπουδών» που λειτουργούν σήμερα στη Χώρα μας, θα διεκδικήσουν από την Πολιτεία το δικαίωμα του να μετατραπούν σε Πανεπιστήμια, επικαλούμενα κάποιες επώνυμες συνεργασίες με όμορα Ιδρύματα της αλλοδαπής. Εκτιμάται πως ένα 15% θα τα καταφέρει και έτσι μόνο στην Αθήνα θα ιδρυθούν μεσοπρόθεσμα 10-15 ιδιωτικά Πανεπιστήμια, θα την καταστήσουν δηλαδή την πρωτεύουσα με τα περισσότερα ΑΕΙ στην Ευρώπη! Αρχικά το ύψος των διδάκτρων υπολογίζεται σε 6000 – 12000 Ευρώ τον χρόνο ανάλογα με την Σχολή, που μεσοπρόθεσμα θα αυξηθούν σε 25000 – 35000 Ευρώ. Τότε θα υλοποιηθεί και εδώ, το λεγόμενο «σύνδρομο της Νέας Ορλεάνης», η κατάσταση δηλαδή που τα εισοδήματα μιας οικογένειας «νέγκρων» εργαζόμενων δεν φτάνουν για να σπουδάσει το «νεγκράκι» τους , που παίρνει και τα γράμματα. Η κατάσταση αυτή έχει εμπεδωθεί στην συνείδηση του μέσου Αμερικάνου. Απόδειξη πως η μαζική κουλτούρα του, διαθέτει χαρακτήρες φοιτητών που εργάζονται την μέρα των Ευχαριστιών, ή άλλων που τους κόψανε την υποτροφία γιατί αντιστάθηκαν στο κατεστημένο, τέτοιες και τέτοιες σαπουνόπερες, όπως σε μας - την δεκαετία του 60 - με τον φτωχό πλην τίμιο οικοδόμο που δεν τον ήθελε η οικογένεια της αγαπητικιάς του , γιατί ήτανε παρακατιανός κτλ ….

(δ) Το τέταρτο ερώτημα είναι : «Τι ακριβώς συμβαίνει με τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια στην Αμερική? Από πού αντλούν την παγκόσμια φήμη που έχουν? Γιατί δεν υπάρχει κάτι ανάλογο και στην Ευρώπη?»

Η Αμερική ως γνωστόν, διαθέτει μία λαμπρή Ιστορία που εκτείνεται σε μικρό βάθος χρόνου, μόλις μισής χιλιετηρίδας. Ο Κολόμβος την ανακάλυψε αργά. Οι πρώτοι άποικοι, που ήταν κάθε καρυδιάς καρύδι, απέκτησαν μία κοινή νοοτροπία αδιανόητη στον μέσο Ευρωπαίο, «έντυσαν» όλες τις Αξίες τους «οικονομικά». Τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια εκεί, προηγήθηκαν των Δημοσίων, γι’ αυτό και καμία αναλογία δεν είναι έγκυρη. Για την ακρίβεια θα ήταν έγκυρη, αν ένας Αβέρωφ, ένας Μποδοσάκης , ένας Ωνάσης ή ένας Αγγελόπουλος ήθελαν να ιδρύσουν Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο, για να μείνει το όνομα τους στην Ιστορία. Οι σύγχρονοι Ιδιώτες στη Χώρα μας –άτυχα - έχουν άλλη νοοτροπία, τα άρπαξαν από το Χρηματιστήριο & τα Δημόσια Έργα την τελευταία εικοσαετία και τους άνοιξε η όρεξη, θέλουν τώρα να γίνουν και «διαπλεκόμενοι – Πρυτάνεις »!….. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της Χώρας είχε το ηθικό και πολιτικό ανάστημα, να τους αποκαλέσει «νταβατζήδες», το διαβάσαμε στις Εφημερίδες, το ακούσαμε στις Τηλεοράσεις μας. Αυτό λοιπόν έλειψε τα τελευταία εκατό πενήντα χρόνια από την Ανώτατη Παιδεία μας, το «νταβατζιλίκι», αυτή ήταν τελικά η «μεγάλη Ιδέα» που ωρίμασε μέσα στη σκέψη των πολιτικών μας Αρχηγών?!

Πρέπει ο δρόμος που οδηγεί στα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια να μην είναι «λείη οδός», αλλά μάλλον «οίμη», κακοτράχαλο δηλαδή, δύσβατο μονοπάτι, στο οποίο να μπορούν να βαδίζουν μόνο Μεγάλοι Ευεργέτες. Μία «μη- κερδοσκοπική» Επιχείρηση - Πανεπιστήμιο, όσο εύκολα ανοίγει, άλλο τόσο εύκολα κλείνει με την ψήφο των μετόχων της. Στο Harvard βέβαια, μια τέτοια απόφαση θα ήταν αδιανόητη, εδώ όμως δεν είναι Αμερική. Φανταστείτε , αν μετά δέκα χρόνια λειτουργίας, όταν η «κονόμα» δεν θα είναι πια ικανοποιητική για κάποιους λόγους, φανταστείτε τι θα γίνει με τους φοιτητές αλλά και τους αποφοίτους, αν ο Ιδιώτης βάλει λουκέτο. Τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια λοιπόν στον τόπο μας , πρέπει να διέπονται από ένα «ειδικό ιδιοκτησιακό καθεστώς» που να τα εξομοιώνει με «οιονεί κληροδοτήματα» στο Κράτος και όλα αυτά με την γραφίδα του Συντακτικού Νομοθέτη. Πρέπει οι περιουσίες αυτές να δεσμευτούν ευθύς εξαρχής, ούτε να μπορούν να αλλάξουν χρήση για να πουληθούν οικόπεδα, ούτε να δανειοδοτούνται και να υπερχρεώνονται, ούτε και να μεταβιβάζονται σε άλλους ή τρίτους κανονικά, αλλά μόνο καθώς ο Νόμος ορίζει.

(ε) Το πέμπτο ερώτημα είναι: «Μήπως η ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων προωθεί τον Ανταγωνισμό, αναγκάζει δηλαδή & τα Κρατικά να ξυπνήσουν από τον «βαθύ τους λήθαργο», από την «ξεγνοιασιά της μονιμότητας» και έτσι επιδοτούν την πολύ μεγάλη υπόθεση της Παιδείας μας?»

Ο Ανταγωνισμός, η «καλή αυτή Έριδα», αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε «Θεωρίας του Κράτους», από τον Υλισμό μέχρι τον άκρατο Ιδεαλισμό τα τελευταία διακόσια χρόνια στην Ευρώπη. Μα και πριν τρεις χιλιετηρίδες πάνω – κάτω, ο ίδιος ο Ησίοδος, την περιγράφει ορθά κοφτά , όταν μιλάει για το «κεράμειο μίσος» ( λατινιστί odium figulinum ) , τον «φθόνο» δηλαδή που ξεσπάει με Θεική προσταγή ανάμεσα σε δύο Αγγειοπλάστες, όταν ο πρώτος τα καταφέρνει καλύτερα από τον δεύτερο. Οι Εφέσιοι, εξοστρακίζοντας τον Ερμογένη, δεν είχανε φερθεί ανίερα όταν του είπανε «πως τον διώχνανε επειδή ήτανε ο καλύτερος!...» Αν έμενε, θα τερμάτιζε ο Ανταγωνισμός, θα έμπαινε φραγμός στον Αγώνα! … Το Πνεύμα, μαζί με τον υπηρέτη του τον Λόγο, υπήρξαν πάντα τους οντότητες διαλεκτικές, σύμφωνα με τον Hegel , υπήρξανε μόνο και μόνο για να προωθήσουνε τα συμφέροντα του Ανταγωνισμού. Άρα και τα Πανεπιστήμια μαζί με τους απανταχού διακόνους τους ανά την Οικουμένη, παραμένουν σε κατάσταση «Πλατωνικού Έρωτα» κατάντικρυ σε τούτο το κατεστημένο.

Αποτελεί Μύθο λοιπόν το γεγονός πως οι Ακαδημαικοί Διδάσκαλοι αντιτίθενται και μάλιστα συντεχνιακά στην ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων - αντιθέτως μάλιστα- , θέλουν να μπορούν να ιδρυθούν και κάτω από την στέγη των Δημόσιων, να οδηγηθούμε σε ένα «ημι- Κρατικό μοντέλο Παιδείας» , όπως πρακτικά συμβαίνει στην Αμερική.

(ζ) Το έκτο ερώτημα είναι: « Τίθεται μήπως ζήτημα αναθεώρησης και των διατάξεων του Άρθρου 16 του ισχύοντος Συντάγματος που αναφέρονται ρητά στο ότι: «Η Τέχνη και η Επιστήμη, η Έρευνα και η Διδασκαλία είναι Ελεύθερες» ή «στην πλήρη Αυτοδιοίκηση των Κρατικών ΑΕΙ », με την ευκαιρία της Ίδρυσης Ιδιωτικών Πανεπιστημίων?»

Τόσο η «Ελευθερία του Λόγου» , όσο και η «Αυτοδιοίκηση» , η «Αυτοτέλεια» δηλαδή των Πανεπι- στημίων, υπήρξαν οι «ορκισμένοι» , οι Ιστορικοί εχθροί κάθε Φασισμού…! Μαινόμενοι δικτάτορες, που κοπανούσαν με την λαβή του περιστρόφου τους τα Πανεπιστημιακά έδρανα, λογής – λογής «Χούντες» ανά τον Κόσμο, λιγάκι πριν πέσουν, διόρισαν «επιτρόπους» στα Πανεπιστήμια. Δειλά – δειλά οι δύο αυτές Αρχές, κάνουν την πρώτη εμφάνισή τους στην κουλτούρα της Ευρώπης με τους Ιησουίτες, τα μέλη της «Eταιρείας του Ιησού» ( Societas Jesu), που εξόν από τον περίφημο «Όρκο Υπακοής», έγιναν Αθάνατοι και από το φιλόδοξο motto: «Κτίστε Πανεπιστήμια και όχι Μοναστήρια!». Οι παράξενοι αυτοί Άγιοι, δεν ήθελαν κανένα αξίωμα, μήτε καν εκείνο του Πρύτανη, συζητούσαν τα προβλήματα - σαν ίσος προς ίσον - ακόμα και με τους μαθητές τους! Φαντάστηκαν το Πανεπιστήμιο - αυτοί οι δέσμιοι της υποταγής - σαν μία μαρμάρινη παλαίστρα όπου το Πνεύμα διαρκώς ασκείται, «ωσάν να ήταν Ελεύθερο»! Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς λειτούργησε και τέθηκαν αιφνίδια μέσα στους κόλπους μάλιστα της Καθολικής Εκκλησίας, τα θεμέλια του Ανθρώπινου Πολιτισμού, αποτελεί μέγα Μυστήριο, ίσως οι εμπνευσμένοι αυτοί ταγοί , να είχαν διαγνώσει σ’ αυτές τις δύο Αρχές, την αλληγορική δύναμη της έκφρασης «Κόκκος Σινάπεως» των Γραφών. Τον έσπειραν αφειδώς στις νεανικές Ψυχές των μαθητών τους και αυτές φούντωσαν, έβγαλαν τον Διαφωτισμό, τον Αιώνα των Φώτων, τους Εγκυκλοπαιδιστές, μαζί με όλες τις Επαναστάσεις που άλλαξαν ριζικά την Ιστορία του Κόσμου. Έτσι κάπως έγινε δυνατή, αυτή η φοβερή και τρομερή φωταψία του Πνεύματος , που ξεκόλλησε τον Άνθρωπο από τα σκοτάδια του, για να τον φτάσει ως τ’ Αστέρια. Σαν γενέθλιο έτος των δύο αυτών Αξιών, που στην συνέχεια γιγαντώθηκαν και έγιναν συνώνυμες της έννοιας πια «Πανεπιστήμιο» καταλαμβάνοντας την Γήινη σφαίρα, θεωρείται από πολλούς το 1548 μ. Χ., που ταυτίζεται με την γέννηση του μεγάλου έργου «Exercitia Spiritualia» (Πνευματικές Ασκήσεις) του Ιγνάτιου Λογιόλα (Ignatius de Loyola).

Ο καλός μας ο Ιδιώτης που εμπλέκεται, δεν ισχυρίστηκε βέβαια ποτέ πως είναι «πλάσμα» για όλες τις δουλειές, το ξέρει, δεν κάνει για «τενόρος» ή για «χορευτής» ή ακόμα χειρότερα για «Δάσκαλος»! Πιστεύει ακράδαντα ,πως το μόνο που μετράει στον Κόσμο μας , το μόνο που καθιερώνει τις «Αξίες» είναι το πόσα «τάλιρα» κονόμησες στην τσέπη, τα πάντα «κοστολογούνται» σε γαμήλια κέρματα! Έτσι συγκρούεται μετωπικά με τον «Σωκρατισμό», που κανοναρχεί ακριβώς το αντίθετο, «ουκ εκ Χρημάτων Αρετή γίγνεται» , για να καταλήξει σε κομμάτια!...

Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Τσάτσος διαστέλλει και σωστά στο τελευταίο Έργο του, «Αφορισμοί & Διαλογισμοί», την «Μόρφωση» από την «Κατάρτιση». Τα Πανεπιστήμια δεν καταρτίζουν απλά φτηνοπληρωμένους υποτακτικούς της Άρχουσας Τάξης, αλλά μάλλον «αντιρρησίες συνείδησης», «πράκτορες του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος», γιομάτους από ευαισθησία και κουλτούρα! Πως όμως διδάσκεται η «Ελευθερία και η Διαλεκτική», αν όχι μέσα σε ένα Χώρο που αυτοδιοικείται πλήρως, εκεί όπου η ψήφος και η γνώμη και του τελευταίου Φοιτητή βαραίνει σε όλα τα ζητήματα όσο και αυτή του Διδασκάλου του? Οι Πανεπιστημιακοί του σήμερα , εκθέτουν ευφυώς τις Αξίες τους αυτές, σαν «χρυσά μήλα σε ασημένιες κούπες». Κάθε Πολιτική Ηγεσία που προσπαθεί να τις περιορίσει, αρπάζει βέβαια τις «κούπες» τους, μα σύντομα διαπιστώνει πως δεν μπορεί να τοποθετήσει μέσα τους παρά πατάτες! Αυτό τάχα μου επιχειρεί με πρόσχημα την Αναθεώρηση του Άρθρου 16 του Συντάγματος η Κυβέρνηση Καραμανλή ?!

(η) Το έβδομο ερώτημα: «Θα επηρεαστεί η λειτουργία των κρατικών ΑΕΙ στην περιφέρεια από την ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων και για ποιους λόγους? Θα επιφέρει το γεγονός αυτό αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις στις τοπικές κοινωνίες και τι μέτρα πρέπει να ληφθούν για να αντιμετωπιστεί?»

Εκτιμάται πως το 55- 75% των Τμημάτων που λειτουργούν σήμερα στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ της Περιφέρειας αρχής γενομένης από τα ΤΕΙ, θα «αυτοκαταργηθούν» μεσοπρόθεσμα από το γεγονός και μόνο της ανυπαρξίας ικανού αριθμού Φοιτητών που να ενδιαφέρονται να τα «δηλώσουν» στις Πανελλήνιες Εξετάσεις. Κάθε φοιτητής μακριά από το σπίτι του κοστίζει κατά μέσο όρο 500 – 800 Ευρώ το μήνα στην Οικογένειά του και κατά κανόνα αφενός μεν δεν φοιτά στην Σχολή που θα ήθελε και αφετέρου ταλαιπωρείται για να την τελειώσει. Δεν προκύπτει λοιπόν αυτονόητα, πως θάτανε σοφότερο, το να δοθούν ακόμα 300 – 500 Ευρώ, για να μπορέσει το παιδί να σπουδάσει Γιατρός ή Δικηγόρος ή έστω Μηχανικός δυο βήματα παραδίπλα, πληρώνοντας τα δίδακτρα του Ιδιωτικού Πανεπιστήμιου της γειτονιάς του? Η προτίμηση του κόσμου στα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια, δεν οφείλεται κύρια λοιπόν στο «ανώτερο επίπεδο σπουδών που ξαφνικά παρέχουν», αυτό του ήταν ήδη γνωστό από τις ποικιλώνυμες σχολές που ήδη λειτουργούν, οφείλεται κατά βάση στο «δωράκι» , στο «εκδοτικό» δηλαδή προνόμιο Πτυχίων & Διδακτορικών που μέχρι τώρα δεν είχαν και που το προσφέρει η Κυβέρνηση Καραμανλή με την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Τι να σου κάνουν και τα Πανεπιστήμια ή τα ΤΕΙ της Επαρχίας, όταν είναι αναγκασμένα να λειτουργούν με τόσα και τόσα άλλα Τμήματα, έξω από τις προτιμήσεις της αγοράς ? Γιατί να τους στείλει τα παιδιά του ο κοσμάκης? Το «δωράκι» αυτό εκτιμάται σε 45 – 65 εκατομμύρια Ευρώ το χρόνο κατά μέσο όρο και βγαίνει από την τσέπη της κάθε τοπικής κοινωνίας, για να το καρπωθούν κάποιοι «σχολάρχες».

Η «καταστροφή» αυτή θα κτυπήσει πρώτα τα ΤΕΙ της περιφέρειας, αφ’ ενός λόγω των ποικίλων εξειδικεύσεων που δεν έχουν την ανταπόκριση που θα έπρεπε στην αγορά εργασίας , αφ’ ετέρου λόγω της ανυπαρξίας επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων τους. Δεν είναι λογικό να προτιμήσει μια Οικογένεια να στείλει το παιδί της σε ένα Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο , σε ένα Ίδρυμα δηλαδή που σου παρέχει Δίπλωμα με αντίκρισμα, αντί να το αφήσει στα ΤΕΙ για ένα Πτυχίο που κανείς δεν ξέρει ακόμα σε τι ακριβώς του χρησιμεύει? Είναι απλό, θα χρεωθεί για να πληρώσει τα δίδακτρα! Σημειολογικά, αυτό τεκμηριώνεται και από το γεγονός, πως κανένας στα πλαίσια της Αναθεώρησης δεν μίλησε για την ίδρυση «μη-κρατικών, μη-κερδοσκοπικών» ΤΕΙ, μίλησαν μόνο για Πανεπιστήμια! Σου λένε και σωστά, ποιος «τρελός Ιδιώτης» θα θέλει να ιδρύσει ένα ΤΕΙ? Η μεγάλη «κονόμα» βρίσκεται αλλού! Εδώ αρθρώνεται δειλά και η εξής ανισονομία: «Τα ΤΕΙ ήδη Ανώτατα Ιδρύματα, να μην μπορούν να χορηγούν Μεταπτυχιακούς Τίτλους Σπουδών ανεξάρτητα, αλλά να πρέπει να «κτυπήσουν ταπεινά το κουδούνι» του πρώτου του τυχαίου Ιδιώτη που με εγκαταστάσεις όσο ένα ξενοδοχείο και φάτσα ένα νεοκλασικό, κατάφερε να ιδρύσει στη Χώρα μας Πανεπιστήμιο!» Έτσι εμφανίζεται το ίδιο το Κράτος, που στις αρχές της δεκαετίας του 80 έκτιζε ανά την Ελλάδα αυτά τα «ταλαίπωρα» Ιδρύματα για να ενισχύσει οικονομικά την Περιφέρεια, τώρα να δημιουργεί τις προυποθέσεις φαλιρίσματός τους, για να εμφανιστεί – ποιος ξέρει - στη συνέχεια , ο «Σωτήρας –Ιδιώτης» που θα τα αγοράσει έναντι ευτελούς τιμήματος για να πετύχει τους σκοπούς του!

Το μόνο μέτρο που μπορεί να ληφθεί , είναι και τα κρατικά ΑΕΙ της Χώρας, σαν πρόσωπα του ίδιου του Κράτους που είναι, να μπορούν να ιδρύουν αυτόνομα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Πρόκειται για το μοντέλο της «ημι-κρατικής» , «μη- κερδοσκοπικής» Ανώτατης Παιδείας, στο οποίο θα αναφερθούμε με λεπτομέρειες στην συνέχεια.

(θ) Το όγδοο ερώτημα: « Θα παύσουν με την Ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων χιλιάδες Ελληνικές Οικογένειες το χρόνο, να στέλνουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό για Ανώτατες Σπουδές? Κερδίζουμε με τον τρόπο αυτό πολύτιμο συνάλλαγμα?»

Πρόκειται για το κεντρικό επιχείρημα, για την «αιχμή του δόρατος» όσων υποστηρίζουν ανερυθρίαστα την «άνευ – όρων» παράδοση της Παιδείας μας στον Ιδιώτη. Πρόκειται για ένα άνευ προηγουμένου «μύθευμα», που φαίνεται λογικό στους τηλεθεατές, όπως φαίνεται λογικό και σε οποιονδήποτε καλόπιστο παρατηρητή , που δεν γνωρίζει ούτε για τι ποσά μιλάμε, ούτε το πώς λειτουργεί η Εκπαίδευση. Μιλάμε για 420-600 εκατομμύρια Ευρώ το χρόνο, που σταθερά θα αυξηθούν για να φθάσουν στο κατώφλι των 2Δις Ευρώ. «Όλα σου λένε θα πάνε «μέλι-γάλα» , κανένα πρόβλημα με την Αναθεώρηση, κέρδος θα έχουμε σε συνάλλαγμα από τη μια και τα παιδιά μας μεσ’ το σπίτι απ’ την άλλη!»

Στην πραγματικότητα, προβλέπεται αύξηση της εκροής συναλλάγματος, αντί για μείωση όπως ισχυρίζονται! Η «φάτσα» του «Ιδιωτικού Πανεπιστημίου» ή σωστότερα του «Πανεπιστημίου του Ιδιώτη», γράφει ένα όνομα ξενικό, κάποιο Αγγλικό ίσως κι’ Αμερικάνικο. Από κάπου πρέπει να «αγοράσουν» οι άνθρωποι το «κύρος» που τους λείπει και η «ετικέτα» αυτή κοστίζει ακριβά! Έτσι τα χρήματα που κάθε Οικογένεια εκταμίευε πριν για να σπουδάσει τα παιδιά της, τώρα τα καταθέτει στον Ιδιώτη σαν «δίδακτρα» και κείνος αφού κρατήσει την προμήθεια του σαν «μεσάζων», τα ξαναστέλνει στο Εξωτερικό, για να πληρώσει τα Πανεπιστήμια που αντιπροσωπεύει! Όλη και όλη η «πρωτοτυπία» της Αναθεώρησης του Άρθρου 16 του ισχύοντος Συντάγματος, συνοψίζεται στον τρόπο εξασφάλισης αυτής της «προμήθειας» , σ’ αυτό το «δωράκι»! ….

Τέλος θα κλείσουν τα περιφερειακά ΑΕΙ , που δεν θα έχουν πελατεία, όχι γιατί παρέχουν χειρότερη ποιότητα Εκπαίδευσης, η πιθανότητα αυτή είναι τόση όση και το να αφήσετε να «πέσει» το μολύβι σας και να το δείτε να πηγαίνει προς τα «πάνω», όχι, αλλά γιατί εκεί παρέχεται Εκπαίδευση και σε τομείς που δεν ενδιαφέρουν τόσο, επειδή έτσι το αποφάσισε η Πολιτεία στο παρελθόν. Επαγγέλματα που σήμερα ανθούν και αποτελούν το αποκούμπι της ζωής όποιου έτυχε να γεννηθεί «φτωχός μα με μυαλό», θα βγουν στην «ζητιανιά», τα μεταπτυχιακά Διπλώματα θα παρέχονται με το «κασόνι», κάθε Επιστημονική Αξιοπρέπεια θα χάσει πια το νόημα της. Η «ζημία» αυτή μακροπρόθεσμα δεν μπορεί να αποτιμηθεί , γιατί είναι ανυπολόγιστη!

(ι) Το ένατο ερώτημα: «Ποιο «profile» εκτιμάται πως θα έχουν τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια που θα Ιδρυθούν στη Χώρα μας μετά την αναθεώρηση του Άρθρου 16 του Συντάγματος της Χώρας ?»

Κατ’ αρχήν η λέξη «Πανεπιστήμιο» (όλες οι Επιστήμες), δεν πρόκειται να τα εκφράζει. Προβλέπεται πως θα ιδρυθούν «Τμήματα Πανεπιστημίων» και «όχι Πανεπιστήμια» όπως σήμερα τα ξέρουμε. Χρειάζεται πολύ δυνατή φαντασία, για να υποθέσει κανείς , πως ο Ιδιώτης στη Χώρα μας θα διαθέσει ένα «Campus» δεκάδων ή εκατοντάδων στρεμμάτων, με την μισή σχεδόν επιφάνεια καλυμμένη από εγκαταστάσεις, με λογής – λογής Εργαστήρια , Εστιατόρια , Φοιτητική Λέσχη κτλ, όπως συμβαίνει με τα κρατικά ΑΕΙ. Ο άνθρωπος θέλει να κονομήσει στα γρήγορα!... Θα ιδρύσει μόνο τα Τμήματα εκείνα, που έρχονται πρώτα σε προτίμηση στις Πανελλήνιες εξετάσεις! Αν πρόκειται για Νομική ή Οικονομικά ή Management ή Κοινωνικές Επιστήμες ή Πληροφορική κτλ , οι εγκαταστάσεις δεν χρειάζεται να είναι μεγαλύτερες από ένα «μέσο ξενοδοχείο» , πλέον ένα «νεοκλασικό», πλέον μία ταμπέλα Αγγλικού ή Αμερικάνικου Πανεπιστημίου για μεγαλοπρέπεια. Αν πρόκειται για Ιατρική, πρέπει να φανταστούμε τις εγκαταστάσεις δύο ή τριών Ιδιωτικών Νοσοκομείων συν τα υπόλοιπα. Αν πρόκειται για Πολυτεχνικές ειδικότητες που απαιτούν Εργαστήρια, θα προτιμήσουν να περιμένουν κάποια χρόνια για να αγοράσουν «κοψοχρονιά» όποιο ΤΕΙ - κατά προτίμηση - θα κλείσει!

Οι «προπτυχιακοί» Φοιτητές θα τελειώνουν στην ώρα τους και με άνεση! Όσο για τους «μεταπτυχιακούς τίτλους Σπουδών», που θα μπορούν να τους χορηγούν ευθύς εξ’ αρχής, θα στηθεί στην κυριολεξία μία πρωτόγνωρη για τα Ελληνικά δεδομένα «Μηχανή». Θα μπορεί ακόμα και να «καπαρώσει» κανείς ένα «Διδακτορικό» και να το προσφέρει «δώρο» στη γιορτή του παιδιού!...

Αντίθετα από ότι πρυτανεύει στη Λογική, το «κριτήριο επιλογής Πανεπιστήμιου» δεν θα είναι η «καλύτερη ποιότητα σπουδών» , αλλά μάλλον το αντίθετο! Οι Έλληνες δεν υπήρξαν ποτέ τους «κουτόφραγκοι»! Θέλουν ένα έγκυρο «πτυχίο» για το παιδί τους, « με όσο γίνεται περισσότερα δικαιώματα, πιο γρήγορα και πιο φτηνά», τα υπόλοιπα τα εναποθέτουν «στην Τύχη την Κόρη του Δία», είναι από τη φύση τους «τζογαδόροι»!

Όλη κι’ όλη η «φιλοσοφία της Ίδρυσης Ιδιωτικών Πανεπιστημίων στη Χώρα μας», εδράζεται με «χυδαίο τρόπο» πάνω στα τελευταία λόγια κάθε Ελληνίδας Μάνας ή Πατέρα: «Μεγάλωσα και σπούδασα στη ζωή μου δύο παιδιά, έπραξα το καθήκον μου!» Πάνω σε τόσο «ματωμένα πράγματα» στηρίζεται με ασφάλεια «το κέρδος της επένδυσης του Ιδιώτη», έτσι «θα κάτσει στο σβέρκο κάθε Ελληνικής Οικογένειας», έτσι θα πετύχει ξανά την αναδιανομή του Πλούτου που του υποσχέθηκαν!

(κ) Το δέκατο ερώτημα: «Μέχρι τώρα διαπιστώθηκε μονάχα η «αρνητική πλευρά» της Αναθεώρησης του Άρθρου 16 του Συντάγματος, υπάρχει μήπως και κάποια «θετική» πρόταση?»

Τα ΑΕΙ της Χώρας μας, Πανεπιστήμια & ΤΕΙ από κοινού, σαν Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) που είναι, σαν «Πρόσωπα» δηλαδή του ίδιου του Κράτους, διεκδικούν το αυτονόητο, να μπορούν και αυτά να ιδρύσουν με «ίσους όρους» - κατάντικρυ στον νεόκοπο Ιδιώτη - Ιδιωτικά Πανεπιστήμια! Κάθε τι άλλο οδηγεί σε «καθαρή τρέλα» !... Είναι σαν – για να μιλήσουμε αναλογικά- να εκχωρούσε το Κοινοβούλιο το δικαίωμα της «κινητής τηλεφωνίας» για παράδειγμα μοναχά στον Ιδιώτη, εξαιρώντας από αυτό τον ΟΤΕ, που τους διαθέτει και τις εγκαταστάσεις του!.... Τα ΑΕΙ της Χώρας μας, δεν πάσχουν από το «σύνδρομο της Δημόσιας Υπηρεσίας» , ότι το σχετικό προβάλλεται αποτελεί πέρα για πέρα «μύθευμα», πρώτα γιατί δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, και ύστερα γιατί τα στελέχη τους είναι κατά κανόνα «υπερ- φιλόδοξα άτομα», που το μόνο που ζητούν απ’ τη ζωή τους είναι να δουλέψουν «μέχρι θανάτου» για να «διακριθούν» ή ακόμα καλύτερα για να νικήσουνε τη «φτώχεια» που τα δέρνει!....

Η συστέγαση ενός Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) & ενός Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ), δοκιμάστηκε είκοσι χρόνια τώρα με την Ίδρυση των «Ειδικών Λογαριασμών» σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ και τα αποτελέσματα είναι περισσότερο από ενθαρρυντικά , για την ακρίβεια παραμένουν μέχρι «σκανδάλου» ενθαρρυντικά! … Λεπτομερέστερα, υπάρχουν σήμερα «Ειδικοί Λογαριασμοί» σε κεντρικά Πολυτεχνεία της Χώρας, που το αποθεματικό τους αρκεί για να αγοραστεί , ακόμα και Τράπεζα! Πρέπει επιτέλους ο Ελληνικός Λαός να μάθει, πως αν το «μάτι του Ιδιώτη γούρλωσε» , δεν είναι γιατί ξαφνικά τον έπιασε η σφοδρή επιθυμία να συμβάλλει στην Παιδεία του τόπου μας, αλλά μάλλον γιατί διαπίστωσε πως κάποια ΑΕΙ τα καταφέρνουν στην «κονόμα» πολύ καλύτερα από ότι αυτός ο ίδιος, γιατί διαπίστωσε πως είναι ένα «τίποτα» μπροστά τους, γιατί κάποιοι «Καθηγητάδες Πανεπιστημίου» πλούτισαν χωρίς να του κάνουνε «τεμενάδες», έτσι κάπως αποφάσισε να απλώσει το «βρώμικό» του χέρι, έτσι κάπως βάφτισε τη «νύχτα – μέρα», έτσι κάπως θέλησε να πατήσει πόδι και στα κονδύλια της Έρευνας & της Τεχνολογικής Ανάπτυξης της Ένωσης, αφήνοντας μόνο τα «κόκαλα» στους ατυχείς Εκπαιδευτικούς!

Αν ο «Ανταγωνισμός», αυτός ο «Ιανός» στον οποίο διαπιστεύεται ο Ιδιώτης, αφεθεί πραγματικά ελεύθερος, αν δεν υπάρξουν κάποιες συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, αν η Ελληνική Οικογένεια αφεθεί να διαλέξει ανάμεσα στο Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο που ίδρυσε το «Καποδιστριακό» για παράδειγμα – με τα μισά δίδακτρα – και σε κείνο που προτείνει ο κάθε ιδιώτης με τα διπλάσια, θα δείτε την πλάστιγγα της αγοράς να ισορροπεί εκεί που πρέπει, εκεί που συμφέρει την Παιδεία και τον τόπο μας!

Επιπροσθέτως, η δυνατότητα του να ιδρύουν «Ιδιωτικά Πανεπιστήμια» τα ΑΕΙ της Βόρειας Ελλάδας για παράδειγμα, θα τους επιτρέψει ξενόγλωσσα καθώς θα είναι, να προσελκύσουν μεσοπρόθεσμα 8000 – 15000 Φοιτητές απ’ τα Βαλκάνια το χρόνο, μαζί με συνάλλαγμα που θα ξεπερνά τα 300 εκατομμύρια Ευρώ και έτσι θα «επιβιώσουν» ( τα ανάλογα ισχύουν για τα ΑΕΙ του Νότου με φοιτητές από τα Αραβικά Κράτη κτλ )

Συμπερασματικά, προτείνεται κατάντικρυ στην πρόταση Ίδρυσης «μη- κρατικών» «μη- κερδοσκοπικών» Πανεπιστημίων, το δοκιμασμένο στην Ευρώπη μοντέλο της «ημι- κρατικής» «μη- κερδοσκοπικής» «Ιδιωτικής Ανώτατης Εκπαίδευσης».

(λ) Το ενδέκατο ερώτημα είναι : “Γιατί στο ΠΑΣΟΚ όταν μιλούν για Αναθεώρηση του Άρθρου 16 του Συντάγματος, σχετικά με την δυνατότητα Ίδρυσης Ιδιωτικών Πανεπιστημίων στον τόπο μας, προσθέτουν πάντοτε την φράση «υπό όρους». Οταν όμως ερωτηθούν τι εννοούν, παραπέμπουν στο Κοινό Νομοθέτη που πρόκειται στο μέλλον να το ξεκαθαρίσει. Νίπτουν απλά τα χέρια τους, τι άλλο ?»

Πρόκειται ασφαλώς εδώ για τον «σκληρό πυρήνα» ενός «πολιτικού προβλήματος» που έτσι κάπως τίθεται. Οι Πολιτικοί μας νοιώθουν «τύψεις» είναι απλό και αν δεν νοιώθουν τίποτα ακόμα, δεν το επιθυμούν τουλάχιστο να πέσει πάνω τους ο «πέλεκυς των ευθυνών». Το διαισθάνονται οι άνθρωποι, κάτι τι δεν πάει και τόσο καλά ….

Ας αρκεστούμε εδώ σε κάποια παραδείγματα: «Οι Νομικές Σχολές στον τόπο μας, παρέμειναν μόνο τρεις εδώ και δεκαετίες. Τι κι’ αν ζήτησαν λογής – λογής Πανεπιστήμια να ιδρύσουν άλλη μία. Εις μάτην, οι Δικηγορικοί Σύλλογοι επέμειναν και σωστά, οι Δικηγόροι – Βουλευτές τους άκουσαν. Διαφορετικά το επάγγελμα του Δικηγόρου, αποτελεί αδήριτη αλήθεια αυτό, θα «κουτρουβαλούσε στα ρείθρα των δρόμων», αυτό βέβαια μέχρι χθες… Σήμερα έρχεται ένας Ιδιώτης και ιδρύει μια «μη-κερδοσκοπική Νομική Σχολή» στο Πανεπιστήμιο του, γιατί έτσι το θέλησε η «αγορά»! Μπορεί τάχα ο κοινός Νομοθέτης να τον εμποδίσει? Η ορθή απάντηση είναι πως όχι, αυτό θα μπορούσε να συμβεί πριν από την ένταξη μας στην Ευρώπη, μετά οφείλουμε υπακοή, οφείλουμε να προσαρμόζουμε την Νομοθεσία μας στις μεγάλες Πολιτικές της Ένωσης, τα παρόμοια θεωρούνται «κρατικός παρεμβατισμός» και καταδικάζονται στο όνομα του Ανταγωνισμού! Μπορεί ασφαλώς μερικοί ανόητοι να το τολμήσουν, αλλά σύντομα θα υποστούν την «συντριβή» τους , το ίδιο το Κοινοτικό Δίκαιο θα τους καταδικάσει και θα γελοιοποιηθούν!» Τέτοια παραδείγματα μπορούμε να δώσουμε σειρά , από το αν επιτρέπεται τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια να έχουν μοναχά ένα Τμήμα, μέχρι το πώς εκλέγονται οι «Καθηγητές» εκεί, μέχρι το πώς θα αυτοδιοικούνται, μέχρι το πώς ελέγχεται η ποιότητα των παρεχόμενων Σπουδών από το ΥΠΕΠΘ που «υποτίθεται» πως θα τα εποπτεύει, μέχρι το τι θα γίνει άμα κλείσουν, μέχρι το ποια οφείλει να είναι η ελάχιστη υλικοτεχνική τους υποδομή κτλ… κτλ… «Όροι» λοιπόν, μπορούν να τεθούν κατ’ αρχήν μοναχά «Συντακτικά», μοναχά μέσα στο κείμενο των διατάξεων που αναθεωρούνται, «εκ των προτέρων» και όχι «εκ των υστέρων»…

«Γίνεται έτσι φανερό πως η «αδυναμία» των Πολιτικών μας του ΠΑΣΟΚ να συγκεκριμενοποιήσουν, ποιοι ακριβώς είναι αυτοί «οι όροι» που κατά τη γνώμη τους θα επιτρέψουν την Ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων, αποτελεί απλά υπεκφυγή, και ξέρουν και μπορούν και πρέπει να τολμήσουν για να μην είναι ανακόλουθοι τουλάχιστον με την ιστορία του κόμματος τους που ίδρυσε τα περιφερειακά ΑΕΙ.

Εδώ το πρόβλημα αναδιπλώνεται σε όλο το μέγεθός του! Σύμφωνα με το Άρθρο 111 του ισχύοντος Συντάγματος, η Αναθεώρησή του προβλέπει δύο ψηφοφορίες και στο ενδιάμεσο την ψήφο του Λαού. Στη Θεωρία του σύγχρονου Κράτους, διατυπώνεται η «παράξενη» άποψη πως στους Πολιτικούς δεν αναλογεί καμία απολύτως ευθύνη, αφού στη Δημοκρατία όλα τα ελέγχει ο κυρίαρχος Λαός! Πως δηλαδή μπορεί σήμερα στον τόπο μας ο Ελληνικός λαός με την ψήφο του να αποτρέψει το ενδεχόμενο της Ίδρυσης Ιδιωτικών Πανεπιστημίων, ακόμα κι’ υποθέσουμε πως ενημερώθηκε σωστά, τη στιγμή που τα δύο μεγάλα Κόμματα έχουν «δώσει τα χέρια»? Η ψήφος του έχει την δύναμη των «φτερών μιας πεταλούδας»! … Στην πρώτη λοιπόν ψηφοφορία στη Βουλή για να επανέλθουμε , αν συναινέσει το ΠΑΣΟΚ και απλά μιλήσει για «όρους» δεν κοστίζει σε τίποτα στην Κυβέρνηση Καραμανλή να τους δεχθεί, αρκεί να επιτευχθεί ο στόχος, να πάρει η πρότασή της τα 3/5 των ψήφων. Γιατί όχι αφού γνωρίζουν περίκαλα πως σε αυτή ακριβώς την πρώτη ψηφοφορία το μόνο που ισχύει αμετάκλητα είναι το ποιο Άρθρο του Συντάγματος αναθεωρείται ονομαστικά ( δηλαδή το 16 ) και όλα τα αποδέλοιπα αποτελούν απλά «πολιτικές δεσμεύσεις» (ΘΑ) , που μετά τις Εκλογές, θα μπορεί ανερυθρίαστα η επόμενη Κυβέρνηση «να τις γράψει στα παλιά της τα παπούτσια», με το 150+1 που αναθεωρεί ουσιαστικά κατ’ άρθρο το Σύνταγμα !.... Έτσι κάπως παίζεται το σύνθετο αυτό «πολιτικό παιχνίδι», έτσι κάπως και ο Ιδιώτης είναι σίγουρος πως η Παιδεία στον τόπο μας θα του παραδοθεί «άνευ όρων» και προαλείφεται για «Πρύτανης»!

Υπάρχει βέβαια και περιθώριο. Μπορεί η «καταστροφή» που επιχειρείται σήμερα να κάνει την ηχηρή εμφάνισή της είκοσι χρόνια μετά ( σε τούτο διαφέρουν άλλωστε τα «Ιδιωτικά Πανεπιστήμια» από τα «Ιδιωτικά Νοσοκομεία», στα δεύτερα ο «ενταφιασμός του παππού αναβάλλεται», η αξιολόγηση γίνεται αμέσως ), διακονεί όμως ζωντανός ο «μεταφυσικός Μύθος του Χάους» , στο Χάος που θα επικρατήσει, σύμφωνα με τον οποίο η «δύναμη των φτερών μιας πεταλούδας» στην Ανατολή, μπορεί να γκρεμίσει μία ολάκερη Πολιτεία στη Δύση! Κανένας δεν γλιτώνει τελικά απ’ το φορτίο του, απ’ τις ευθύνες του σαν Πολιτικός ….

(μ) Το τελευταίο ερώτημα : « Ποιο είναι το συμπέρασμα της όλης μελέτης?»

Να αντικατασταθεί απλά η φράση του Άρθρου 16 .8 του ισχύοντος Συντάγματος : «Η σύσταση Ανωτάτων Σχολών από Ιδιώτες απαγορεύεται» από την:

«Επιτρέπεται η Ίδρυση Ιδιωτικών ΑΕΙ από ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ & Φυσικά Πρόσωπα ή Ενώσεις Φυσικών Προσώπων όπως Νόμος ορίζει. Απαγορεύεται η αλλαγή χρήσης αλλά και η μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων των Ιδιωτικών ΑΕΙ όπως Νόμος ορίζει. Απαγορεύεται η μεταβίβαση κρατικών ΑΕΙ σε Ιδιώτες»