Linux για αρχάριους/Εγκατάσταση Drivers

Drivers

Προκειμένου να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε τα διάφορα περιφερειακά του υπολογιστή μας (web-camera, printer κτλ), θα χρειαστούμε drivers, δηλαδή «προγράμματα» τα οποία επιτρέπουν στον υπολογιστή μας να «δει» το περιφερειακό και να «μιλήσει» μαζί του.

Μία από τις "κακές" συνήθειες που κουβαλούν από τα Windows οι περισσότεροι αρχάριοι στο Linux είναι όταν αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα με τον υπολογιστή τους να ψάχνουν για drivers στο ίντερνετ (πχ στο site του κατασκευαστή του hardware). Στο Linux όμως, 99 στις 100 φορές αυτή είναι η λάθος κίνηση και αυτό γιατί στο Linux η συντριπτική πλειονότητα των drivers που θα χρειαστούμε βρίσκεται ήδη ενσωματωμένη στον Linux Kernel. Κατά συνέπεια, η εγκατάσταση «τυχαίων» drivers από το ίντερνετ μπορεί να είναι από απλώς περιττή, ως και επικίνδυνη.

Προσδιορισμός hardware υπολογιστή

Όταν αντιμετωπίζουμε, λοιπόν, κάποιο πρόβλημα, το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνουμε είναι να προσδιορίσουμε το ακριβές hardware του υπολογιστή μας. Το Linux μπορεί να μας πληροφορήσει με πολύ μεγάλη ακρίβεια για το hardware του υπολογιστή μας, αρκεί να μη φοβόμαστε να ανοίξουμε το τερματικό.

Οι εντολές που δίνουν όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε είναι 3, αν και η τελευταία δεν είναι πολύ συνηθισμένη, καθώς χρησιμοποιείται μόνο σε παλαιότερα laptop (σε όσα έχουν pcmicia υποδοχές).

Για οποιοδήποτε κομμάτι hardware βρίσκεται εντός του υπολογιστή μας (πχ κάρτα ήχου, γραφικών, τηλεόρασης (οχι usb) κλπ) χρησιμοποιούμε την εντολή lspci.
Για οτιδήποτε είναι συνδεδεμένο σε θύρα USB (πχ ασύρματα και bluetooth στικάκια, κάρτες τηλεόρασης, κινητά, κλπ) χρησιμοποιούμε την εντολή lsusb.
Για οτιδήποτε μπορεί να μπει σε μια θύρα pcmcia χρησιμοποιούμε την εντολή lspcmcia.

Συμβουλή: Το output των εντολών αυτών είναι, συχνά, πολύ μεγάλο και μπορεί να μας φαίνεται ακαταλαβίστικο. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να το αντιγράψουμε όπως είναι και να το post-άρουμε σε κάποιο forum σχετικό με Linux, ώστε κάποιος πιο έμπειρος να μας καθοδηγήσει.

Εγκατάσταση Drivers

Και αφού μάθαμε το hardware, η διαδικασία εύρεσης driver έγινε πιο εύκολη. Στο 95% των περιπτώσεων ο σωστός driver περιλαμβάνεται στον πυρήνα και δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι παραπάνω. Το υπόλοιπο 5% αφορά:

είτε drivers κλειστού κώδικα, πχ απο ati και nvidia, που γίνονται εγκατάσταση μετά την εγκατάσταση του λειτουργικού και ΜΟΝΟ από τον package manager
είτε drivers που περιλαμβάνονται ή θα συμπεριληφθούν σε νεότερη εκδοσή του πυρήνα από αυτή που έχουμε. Στην περίπτωση αυτή, συνήθως προτείνεται η αναβάθμιση του πυρήνα ή/και της διανομής.
είτε drivers για κάποιον που δεν υπάρχουν ακόμα. Στην περίπτωση αυτή, δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά εκτός από το να περιμένουμε μέχρι να προστεθεί ο driver στον Linux Kernel.

Κάρτες Γραφικών

«Κλειστοί» vs «Ανοιχτοί» drivers

αν εχεις ιντελ...θελοντας και μη περναει τους drivers αυτοματα και τελος.

αν εχεις ati ή nvidia (για συγχρονες μιλαω) καλο ειναι να περναμε τους κλειστους οδηγους...για διαφορους λογους

αν ειναι διπλη καρτα intel-nvidia θα θες να δουλευει το optimus αρα bubblebee , αρα κλειστοι οδηγοι (αν και απο καποια εκδοση και περα οι οδηγοι υποστηριζουν το optimus αλλα δεν ξερω κατα ποσο δουλευει σωστα)
με τους κλειστους οδηγους εχεις προσβαση και ελεγχο πολλες φορες σε θερμοκρασιες και βλεπεις τι παιζει.Επισης κανει scaling στην καρτα να μην παιζει παντα φουλ και υπερθερμαινεται
διαφορα προγραμματα που μπορουν να χρησιμοποιησουν την καρτα γραφικων (π.χ. vlc για να παιξει βιντεο , browser , παιχνιδια , κανα βαρυ DE , βλεπε unity ) την χρησιμοποιουν και ξελαφρωνουν λιγο τον επεξεργαστη..με ο,τι αυτο συνεπαγεται απο θεμα θερμοκρασιων....

Δείτε επίσης

thread στο insomnia.gr όπου εξηγούνται όλα αυτά σε αρκετά μεγαλύτερο βάθος.