< Τεχνική Νομοθεσία Για Μηχανικούς Πληροφορικής

Netflix (Ευαγγελία Κουτρουλιά 4418103, Ηλιάνα Σπανδωνη 4418214)[επεξεργασία]

Ορισμός DRM

Η Διαχείριση Ψηφιακών Δικαιωμάτων(Digital Rights Management-DRM) είναι μια κατηγορία τεχνολογιών ελέγχου πρόσβασης που στοχεύουν στον περιορισμό της χρήσης των ψηφιακών μέσων και συσκευών μετά την πώληση. Πιο συγκεκριμένα, η DRM τεχνολογία προσπαθεί να ελέγξει τη χρήση, την τροποποίηση και τη διανομή των έργων εκείνων που αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία. Η τεχνική DRM(Digital Rights Management) μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε έγγραφα, σε ηλεκτρονικά παιχνίδια, σε ηλεκτρονικά βιβλία, σε φιλμ, σε μουσική , ακόμη και στην καλωδιακή τηλεόραση. Ωστόσο η χρησιμοποίηση της Διαχείρησης Ψηφιακών Δικαιωμάτων δεν είναι αποδεκτή από όλους, καθώς πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι υποστηρίζουν πως δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο, που να βοηθά στην πρόληψη της παραβίασης των πνευματικών δικαιωμάτων. Τέλος, επισημαίνεται οτι παρενοχλεί τους νόμιμους πελάτες και με αυτόν τον τρόπο επιτρέπει στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους να εξαλείψουν τον ανταγωνισμό.

Netflix

Το Netflix είναι μια αμερικανική πολυεθνική εταιρεία, που ιδρύθηκε το 1997, από τον Reed Hastings και τον Marc Randolph στην Καλιφόρνια. Βασικός σκοπός αυτής της πλατφόρμας, είναι η συνδρομιτική υπηρεσία streaming, η οποία παρέχει online streaming σε μία βιβλιοθήκη ταινιών και τηλεοπτικών προγραμμάτων. Η πρωταρχική επιχειρηματική ιδέα της εταιρείας Netflix ήταν η πώληση και η ενοικίαση Blu-Ray και DVD. Έπειτα, το Netflix, το 2010, επεκτείνει τις δραστηριότητες του με την εισαγωγή του streaming, διατηρώντας παράλληλα και την αρχική ιδέα. Την ίδια χρονιά, η πλατφόρμα αρχίζει να επεκτείνεται διεθνώς ξεκινώντας από τον Καναδά και στη συνέχεια επεκτείνεται στην Λατινική Αμερική και στην Καραιβική. Έτσι, το Netflix εισέρχεται στη βιομηχανία παραγωγής περιεχομένου το 2012, ξεκινώντας μάλιστα με την πρώτη του σειρά, η οποία ήταν νορβηγοαμερικανικής παραγωγής, με όνομα Lilyhammer. Μέχρι και σήμερα, έχουν καταμετρηθεί πάνω από 154 εκατομμύρια συνδρομές σε όλο τον κόσμο.

Netflix-DRM

Η εφαρμογή του Netflix δεν καθίσταται πλέον διαθέσιμη στο Play Store για τους χρήστες που έχουν λογισμικό Android και έχουν κάνει root ή έχουν ξεκλειδώσει το bootloader στις συσκευές τους. Στην ουσία, το root αφορά μόνο συσκευές Android και είναι μία διαδικασία προσθήκης ενός λογισμικού υπερχρήστη σε οποιαδήποτε συσκευή, με την οποία αλλάζουν τα αρχεία του συστήματος. Απ'την άλλη, το bootloader, είναι το πρώτο πράγμα που τρέχει σε κάθε συσκευή, από την ενεργοποίησή της και έπειτα, και δίνει την εντολή στον πυρήνα της συσκευής (kernel) να ξεκινήσει να ελέγχει το hardware, για να προχωρήσει στην πορεία στην εκκίνηση του λειτουργικού συστήματος. Η εταιρεία πήρε την απόφαση να μη γίνεται εμφανής στις συσκευές που έχουν προβεί σε αυτές τις ενέργειες, καθώς θέλει να βρίσκεται σε πλήρη εναρμόνιση με το Google Widevine DRM (Διαχείριση Ψηφιακών Δικαιωμάτων). Στην ουσία, αυτό γίνεται για να εμποδίσει τα smartphone, τα tablet, και τους προσωπικούς υπολογιστές (laptop) που δεν είναι πιστοποιημένα απο την Google, να κατεβάσουν υλικό απο το Google Play ή αλλιώς Play Store. Αυτό σημαίνει πως οι χρήστες δεν θα έχουν καν τη δυνατότητα να δουν την εφαρμογή του Netflix στο Google Store, ακόμη και αν επιχειρήσουν να ακολουθήσουν το link το οποίο, εν τέλει, θα τους οδηγήσει στην εφαρμογή. Η απαγόρευση της δυνατότητας αυτής, θα εμφανίζεται με ένα μήνυμα στην οθόνη του χρήστη, το οποίο θα του επισημαίνει ότι η έκδοση της εφαρμογής δεν είναι συμβατή με τη συσκευή του.

Adobe DRM e-book (Ασπασια Δαούλα, Σάρα Σγουραλή)[επεξεργασία]

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ένα σύστημα προστασίας (DRM- Digital Rights Μanagement) είναι ένα σύνολο προδιαγραφών σε επίπεδο hardware και Software για την προστασία πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών μουσικής και λογισμικού. Οι τεχνολογίες DRM είναι υπεύθυνες για τον έλεγχο τυχόν τροποποιήσεων ή διανομής προϊόντων πνευματικής ιδιοκτησίας. Οι υποστηρικτές της διαχείρισης ψηφιακών δικαιωμάτων χαρακτηρίζουν την τεχνολογία DRM ως εξίσου πολύτιμη με τις κλειδαριές που αποτρέπουν την κλοπή υλικών αγαθών. Ενώ παράλληλα εξασφαλίζουν στον κάτοχο την συνεχή ροή εσόδων. Ακόμη υπάρχουν και οι αντίθετες απόψεις σχετικά με την διαχείριση ψηφιακών δικαιωμάτων οι οποίες υποστηρίζουν ότι η τεχνολογία αυτή δεν συμβάλει στην αποτροπή παραβίασης των πνευματικών δικαιωμάτων. Το DRM προστατεύει εκτός των άλλων και τα e-books. Ένα ηλεκτρονικό βιβλίο ή αλλιώς e-book είναι μια έκδοση βιβλίου σε ψηφιακή μορφή. Αποτελείται από κείμενο, εικόνες ή και τα δύο ευανάγνωστα στην οθόνη υπολογιστών ή άλλων ηλεκτρονικών υπολογιστών. Τα ηλεκτρονικά βιβλία δύναται να διαβαστούν και σε αποκλειστικές συσκευές e-reader αλλά και σε οποιαδήποτε υπολογιστική συσκευή η οποία η οποία κυρίως πρέπει να διαθέτει μια ελεγχόμενη οθόνη προβολής την οποία συναντούμε σε σταθερούς υπολογιστές, σε φορητούς υπολογιστές ( laptop ) , σε tablet και σε smartphone.

Τα βιβλία που είναι προστατευμένα από Adobe DRM έχουν περιορισμούς στον αριθμό των συσκευών στις οποίες μπορεί να τα διαβάσει. Ο αριθμός των συσκευών είναι δώδεκα. Είναι αρκετά μεγάλος ώστε να μην δημιουργεί πρακτικά κάποιο περιορισμό, προστατεύοντας λοιπόν μέσα από αυτό όλους τους δημιουργούς από την μη νόμιμη διακίνηση των έργων τους. Για να διαβάσει κανείς τα προστατευόμενα βιβλία από το Adobe DRM είναι υποχρεωμένος να διαθέτει ένα προσωπικό AdobeID που το παίρνει από την Αdobe καθώς και ένα ιδικό λογισμικό για τον υπολογιστή του που είναι το Adobe Digital Edition. Ενώ για όσους τα χρησιμοποιούν σε tablets και smartphones υπάρχουν οι εφαρμογές Myebook. Όλα τα λογισμικά που προσφέρονται είναι δωρεάν για τους χρήστες. Όλα τα βιβλία που προσφέρονται από το Myebook δεν είναι προστατευμένα από το Adobe DMR. Συγκεκριμένα τα περισσότερα είναι, αλλά υπάρχουν και ελεύθερα βιβλία για τα οποία δεν ισχύει κανένας περιορισμός στον αριθμό των συσκευών. Το αρνητικό κομμάτι σε όλο αυτό όμως είναι πως τα δωρεάν βιβλία δεν παρέχουν καμία προστασία. Λίγοι είναι οι εκδότες οι οποίοι επιλέγουν αυτήν την εκδοχή. Αλλά πολλοί συντάκτες το κάνουν για να διευκολύνουν τους αναγνώστες τους να απολαμβάνουν τα βιβλία τους. Ένα παράδειγμα εντελώς δωρεάν DRM είναι το Smartwords. Με ή χωρίς DRM η κοινή χρήση ηλεκτρονικών βιβλίων είναι παράνομη [1]. Αυτό συμβαίνει επειδή το αρχείο ενός βιβλίου το οποίο δεν διαθέτει DRM, δηλαδή είναι ελεύθερο, δεν μας δίνει την δυνατότητα να το μοιραστούμε με άλλους. Τα βιβλία αυτά εξακολουθούν να προστατεύονται από τα πνευματικά δικαιώματα και η ανταλλαγή των ηλεκτρονικών βιβλίων με άτομα που δεν τα έχουν αγοράσει είναι παράνομη. Υπάρχουν σελίδες οι οποίες επιτρέπουν στους αναγνώστες που έχουν αγοράσει τα βιβλία να τα δανείσουν σε άλλους χρήστες της επιλογής τους, μία και μόνο φορά, καθώς όπως προαναφέρθηκε υπάρχουν αυστηροί κανόνες και μεγάλοι περιορισμοί. Οι συγγραφείς έχουν περισσότερες ευκαιρίες να δημοσιεύσουν το έργο τους στο διαδίκτυο με την μορφή ηλεκτρονικών βιβλίων και να διαβαστεί από ένα ευρύτερο κοινό. Ωστόσο στο διαδίκτυο είναι δύσκολο να ρυθμιστεί και να αποτραπεί η παραβίαση της πνευματικής ιδιοκτησίας, κάπου εδώ έρχεται η προστασία του DRM. Δηλαδή ένα σύστημα ασφαλείας που προστατεύει την καλλιτεχνική ιδιοκτησία.

E-book

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στα E-book το 2000. Κύριοι λόγοι για τους ανθρώπους που αγοράζουν ηλεκτρονικά βιβλία στο διαδίκτυο είναι οι χαμηλές τιμές, η αυξημένη άνεση και η μεγάλη ποικιλία επιλογών. https://mybookcave.com/what-is-ebook-drm-and-how-does-it-affect-you/ https://www.kotobee.com/blog/ebook-drm-security-what-how/

STEAM (ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ ΜΟΎΤΟΣ 4416013, ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΉΣ ΑΓΛΑΊΝΗΣ 4417001)[επεξεργασία]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ DRM

Η Διαχείριση Ψηφιακών Δικαιωμάτων (DRM) είναι ένα σύνολο τεχνολογιών ελέγχου πρόσβασης για τον περιορισμό της χρήσης ιδιοταγών υλικών και πνευματικών πονημάτων. Οι τεχνολογίες DRM επιχειρούν να ελέγξουν τη χρήση, τροποποίης και διανομή προϊόντων της διανοίας (π.χ. λογισμικό και πολυμεσικό περιεχόμενο) όπως και συστήματα που εμπεριέχονται σε συσκευές που εφαρμόζουν τις σχετικές πολιτικές.Η χρήση τεχνολογιών διαχείρισης ψηφιακών δικαιωμάτων δεν είναι διεθνώς αποδεκτή.Οι υπέρμαχοι της διαχείρισης ψηφιακών δικαιωμάτων ισχυρίζονται ότι είναι απαραίτητη για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας και την αποτροπή της δωρεάν αντιγραφής της, ακριβώς όπως οι κλειδαριές είναι απαραίτητες για να αποτρέπεται η κλοπή υλικών αγαθώς. Επιπλέον, επιχειρηματολογούν ότι αυτό το τεχνολογικό μέσο βοηθά τον κάτοχο των πνευματικών δικαιωμάτων να διατηρήσει τον artistic control και να διασφαλίσει μια συνεχή ροή εσόδων.Οι πολέμιοι της διαχείρισης ψηφιακών δικαιωμάτων αντιτείνουν ότι δεν υπάρχουν απτές αποδείξεις ότι η διαχείριση ψηφιακών δικαιωμάτων συμβάλλει στην αποτροπή παραβίασης των πνευματικών δικαιωμάτων, φορτίζοντας αρνητικά νομότυπους πελάτες και απλά επιτρέπει στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους να καταπνίξουν τον ανταγωνισμό και την καινοτομία. Επιπλέον, τα προϊόντα της διανοίας μπορούν να καταστούν απροσπέλαστα σε περίπτωση αλλαγών σε αλλαγές σχεδίων των σχετικών τεχνολογιών ή διακοπής σχετικών υπηρεσιών.

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ DRM

Το Steam είναι πλατφόρμα ψηφιακής διανομής, διαχείρισης ψηφιακών δικαιωμάτων (DRM) και κοινωνικής δικτύωσης, φτιαγμένη από την εταιρία Valve Corporation. To Steam παρέχει στον χρήστη εγκατάσταση και αυτόματες ενημερώσεις παιχνιδιών σε πολλαπλούς υπολογιστές, και χαρακτηριστικά κοινωνικής δικτύωσης, όπως φίλους και ομάδες, αποθηκευτικό νέφος καθώς και λειτουργικότητα συνομιλίας βάση κειμένου (chat) ή φωνής εντός παιχνιδιού (in-game). Το λογισμικό περιέχει μια δωρεάν διεπαφή προγραμματισμού εφαρμογών (API) που αποκαλείται Steamworks, το οποίο οι προγραμματιστές μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να ενσωματώσουν πολλές λειτουργίες του Steam, όπως δικτύωση, επιτεύγματα εντός παιχνιδιού, μικρο-συναλλαγές και υποστήριξη περιεχομένων που φτιάχνονται από χρήστες μέσω του Steam Workshop, στα προϊόντα τους.Παρόλο που αρχικά είχε φτιαχτεί για χρήση σε λειτουργικό σύστημα Microsoft Windows, έχουν επίσης φτιαχτεί εκδόσεις για Mac OS X και Linux λειτουργικά συστήματα, καθώς και μια περιορισμένης λειτουργίας έκδοση για την κονσόλα βιντεοπαιχνιδιού PlayStation 3. Εφαρμογές για συνομιλία και αγορά για κινητές συσκευές Android και iOS επίσης έχουν δημιουργηθεί. Η ιστοσελίδα του Steam περιέχει τις λειτουργίες ηλεκτρονικού καταστήματος και κοινωνικής δικτύωσης της αυτόνομης εφαρμογής. Η επιτυχία του Steam οδήγησε στην δημιουργία μικρο-κονσολών, των Steam Machines, καθώς και του SteamOS, ένα λειτουργικό σύστημα βασισμένο στο Linux χτισμένο γύρω από το περιβάλλον της εφαρμογής Steam.Το Σεπτέμβριο του 2014, το Steam ξεπέρασε τον αριθμό των 100 εκατομμυρίων ενεργών χρηστών

ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ STEAM

Η δημοτικότητα του Steam οδήγησε στην επίθεση της υπηρεσίας από τους χάκερς . Μια προσπάθεια έγινε τον Νοέμβριο του 2011, όταν η Valve έκλεισε προσωρινά τα φόρουμ της κοινότητας, αναφέροντας πιθανές απειλές κατά της πειρατείας στην υπηρεσία. Μέρες αργότερα, η Valve ανέφερε ότι ο hack είχε παραβιάσει μία από τις βάσεις δεδομένων των πελατών του, επιτρέποντας πιθανώς στους δράστες να έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες των πελατών τους. συμπεριλαμβανομένων κρυπτογραφημένων κωδικών πρόσβασης και στοιχείων πιστωτικής κάρτας. Εκείνη την εποχή, η Valve δεν ήξερε αν οι εισβολείς είχαν πρόσβαση στην πληροφορία αυτή ή ανακάλυψαν τη μέθοδο κρυπτογράφησης, αλλά παρόλα αυτά προειδοποίησαν τους χρήστες να είναι προσεκτικοί για δόλια δραστηριότητα. Η Valve πρόσθεσε τη λειτουργία Steam Guard στον πελάτη Steam τον Μάρτιο του 2011 για να προστατεύσει από την αεροπειρατεία λογαριασμών μέσω phishing , ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα υποστήριξης που είχε η Valve εκείνη τη στιγμή.Η Steam Guard διαφημίστηκε για να επωφεληθεί από την προστασία ταυτότητας που παρέχεται από τους επεξεργαστές πυρήνα δεύτερης γενιάς της Intel και το συμβατό μητρική πλακέτα που επιτρέπει στους χρήστες να κλειδώνουν το λογαριασμό τους σε έναν συγκεκριμένο υπολογιστή. Αφού κλειδωθεί, η δραστηριότητα του λογαριασμού αυτού σε άλλους υπολογιστές πρέπει πρώτα να εγκριθεί από το χρήστη στον κλειδωμένο υπολογιστή. Τα API υποστήριξης για το Steam Guard είναι διαθέσιμα σε προγραμματιστές τρίτων μέσω του Steamworks.Guard Steam προσφέρει επίσης δύο-παράγοντα , τον έλεγχο ταυτότητας με βάση τον κίνδυνο που χρησιμοποιεί έναν κωδικό επαλήθευσης μιας ώρας που αποστέλλεται σε μια επαληθευμένη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που σχετίζεται με τον λογαριασμό του Steam. αυτό αργότερα επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει έλεγχο ταυτότητας δύο παραγόντων μέσω της εφαρμογής Steam mobile, γνωστής ως Steam Guard Mobile Authenticator.Εάν είναι ενεργοποιημένο το Steam Guard, ο κωδικός επαλήθευσης αποστέλλεται κάθε φορά που χρησιμοποιείται ο λογαριασμός από ένα άγνωστο μηχάνημα.

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ

Τον Ιούνιο του 2015, η Valve δημιούργησε μια επίσημη διαδικασία για να επιτρέψει στους αγοραστές να ζητήσουν πλήρη επιστροφή χρημάτων για παιχνίδια που είχαν αγοράσει στο Steam για οποιονδήποτε λόγο, με επιστροφές εγγυημένες εντός των πρώτων δύο εβδομάδων, εφόσον ο παίκτης δεν είχε περάσει περισσότερες από δύο ώρες στο παιχνίδι .Πριν από τον Ιούνιο του 2015, η Valve διέθετε μια πολιτική χωρίς επιστροφές, αλλά τους επέτρεπε σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως εάν το περιεχόμενο τρίτου μέρους δεν είχε δουλέψει ή ανάρμοσε αναφορές σχετικά με ορισμένα χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, η έκδοση Steam του From Dustείχε αρχικά δηλωθεί ότι διαθέτει έναν μοναδικό επιγραμμικό έλεγχο DRM μετά την εγκατάσταση με τον εκδότη Ubisoft, αλλά η έκδοση του παιχνιδιού που απαιτεί έλεγχο DRM με τους διακομιστές της Ubisoft κάθε φορά που χρησιμοποιήθηκε. Κατόπιν αιτήματος της Ubisoft, η Valve προσέφερε επιστροφές στους πελάτες που αγόρασαν το παιχνίδι, ενώ η Ubisoft εργάστηκε για να απελευθερώσει ένα έμπλαστρο που θα αφαιρούσε εντελώς τον έλεγχο DRM.

πηγές:

https://store.steampowered.com/hwsurvey

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CE%B1%CF%87%CE%B5%CE%AF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7_%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8E%CE%BD_%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%89%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD https://el.wikipedia.org/wiki/Steam https://www.thelab.gr/forums/topic/98755-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-steam-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AD%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BB%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/ https://en.wikipedia.org/wiki/Steam_(service)

Spotify (Άννα Τσιτσιρίκα 4418241, Μερόπη Μάνου 4418127)[επεξεργασία]

Γενικά

Το DRM ή αλλιώς διαχείριση ψηφιακών δικαιωμάτων είναι ένα σύνολο τεχνολογιών και προϋποθέσεων έλεγχου και περιορισμού της χρήσης ιδιωτικού υλικού και πνευματικών δικαιωμάτων. Η τεχνολογία DRM αποτρέπει την παράνομη χρήση, τροποποίηση και την διανομή έργων, για αποφυγή της πειρατείας. Η χρήση του δεν είναι πλήρες αποδεκτή. Οι υποστηρικτές το θεωρούν απαραίτητο εργαλείο για την αποτροπή αντιγραφής ή παράνομης κατοχής προσωπικού υλικού. Επίσης, προστατεύει τον καλλιτέχνη του υλικού για την διασφάλιση του εισοδήματος του. Η αντίπαλη πλευρά ισχυρίζεται ότι ο τρόπος αυτός δεν μπορεί να αποδεδειχθεί αποτελεσματικός, και ότι καλύπτει τις ανάγκες των νόμιμων πελατών και των βιομηχανιών. Σε παγκόσμια κλίμακα, το DRM δεν είναι πλήρες αποδεκτό από το νόμο και διώκεται η κατάργηση του ποινικά. Με την στροφή της τεχνολογίας προς την ψηφιακή εποχή, οι ιδιώτες και οι βιομηχανίες εκφράζουν τις ανησυχίες τους. Οι έκδοτες του περιεχομένου ορίζουν τις δίκες του προϋποθέσεις περί αντιγραφής, προβολής και πρόσβασης στο υλικό. Το DRM κατέχει τεχνικές επιβεβαίωσης της ασφάλειας κατοχής του προστατευόμενου υλικού. Κάποιες από αυτές είναι τα κλειδιά προϊόντος, περιορισμένες ενεργοποιήσεις εγκατάστασης, διαρκής έλεγχος ταυτότητας στο διαδίκτυο και κρυπτογράφηση. Περά από αυτό κατέχει τεχνικές παρακολούθησης όπως το υδατογράφημα και τα μεταδεδομένα.

Ιστορία

H Spotify είναι ένας ευρωπαϊκός πάροχος υπηρεσιών μέσων ενημέρωσης με έδρα τη Στοκχόλμη. Ιδρύθηκε το 2006 από τους Daniel Ek και Martin Lorentzoν. Το όνομα της εταιρίας ήταν μια ιδέα των δύο δημιουργών να ενώσουν τις λέξεις “spot” και “identify”. Στις 7 Οκτωβρίου του 2008 ξεκίνησε να παρέχει πρόσβαση σε πάνω από 50 εκατομμύρια κομμάτια. Από τον Οκτώβριο του 2009 είχε 248 εκατομμύρια ενεργούς χρήστες μηνιαίως των οποίων ο αριθμός αυξάνεται μέχρι και σήμερα. Τώρα πια έχει γίνει διαθέσιμο στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής, της Αυστραλίας, ακόμα και σε μέρη της Αφρικής και της Ασίας.

Χαρακτηριστικά

Η κύρια επιχειρηματική δραστηριότητα της εταιρίας είναι η πλατφόρμα ακουστικών streaming, η οποία παρέχει μουσική που προστατεύεται με DRM από δισκογραφικές εταιρίες και media. Ως υπηρεσία freemium, οι βασικές λειτουργίες είναι δωρεάν διαφημίσεις, και άλλες πρόσθετες λειτουργίες για συνδρομητές επί πληρωμής. Σημαντικό χαρακτηριστικό της είναι ότι δίνεται η δυνατότητα στον χρήστη να περιηγηθεί, να δημιουργήσει, να επεξεργαστεί και να μοιραστεί με άλλους χρήστες πολλές λίστες αναπαραγωγής, μέσα από αμέτρητους καλλιτέχνες και άλμπουμ. Μετά από χρόνια, η Spotify πρόσθεσε την δυνατότητα να μπορούν να ακούν ταυτόχρονα την μουσική ενώ σερφάρουν στο διαδίκτυο, με την ενσωμάτωσή της σε ιστοσελίδες και προφίλ κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, χωρίς να χρειάζεται οι χρήστες να φύγουν από την σελίδα.

Πηγές:

https://en.wikipedia.org/wiki/Spotify https://en.wikipedia.org/wiki/Digital_rights_management

Amazon's Kindle DRM (ΜΠΟΥΛΟΓΕΩΡΓΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 4414003, ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ 4415010)[επεξεργασία]

Γενικά[επεξεργασία]

Το Kindle είναι ένα e-book reader το οποίο επιτρέπει στους χρήστες να αναζητούν, να αγοράζουν, να κατεβάζουν και να διαβάζουν ηλεκτρονικά βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά και άλλα ψηφιακά μέσα. H κατασκευή του Kindle έγινε από την Amazon και η πρώτη του έκδοση κυκλοφόρησε το 2007 σε μορφή συσκευής tablet, ενώ σήμερα υπάρχει και σαν εφαρμογή σε όλα τα μεγάλα Λειτουργικα Συστήματα. Το Amazon διαθέτει επίσης έναν αναγνώστη στο cloud για να επιτρέπει στους χρήστες να διαβάζουν ηλεκτρονικά βιβλία χρησιμοποιώντας προγράμματα περιήγησης ιστού, ακόμα και σε κονσόλες μέσω του NetFront Browser. Όλα τα μέσα στα οποία είναι διαθέσιμο το Kindle, χρησιμοποιούν το Kindle Store για την απόκτηση των ηλεκτρονικών βιβλίων.

Το Kindle Store είναι ένα ηλεκτρονικό κατάστημα που αρχικά δημιουργήθηκε από την Amazon ώστε οι κάτοχοι των Kindle tablets να έχουν πρόσβαση σε ένα κοινό χώρο για την αγορά ηλεκτρονικών βιβλίων. Είναι μέρος της κύριας ιστοσελίδας της Amazon και προσφέρει στους πελάτες του, πλεονεκτήματα όπως την αγορά με 1-click.

Μερικά χαρακτηριστικά του Κndle είναι:

Whispersync είναι μια υπηρεσία που επιτρέπει στους πελάτες να αποθηκεύουν στον λογαριασμό τους την πρόοδο της ανάγνωσης, τους σελιδοδείκτες και άλλες πληροφορίες.

Μέσω του Lending Library οι χρήστες μπορούν να δανειστούν ένα e-book κάθε μήνα από το Kindle Store δωρεάν.

Το Kindle Unlimited είναι μια υπηρεσία συνδρομής με την οποία οι πελάτες πληρώνοντας 9.99 δολάρια το μήνα, έχουν απεριόριστη πρόσβαση σε παραπάνω από 1.5 εκατομμύρια επιλεγμένους τίτλους. Η Amazon πληρώνει τους συγγραφείς ανάλογα με τον αριθμό σελίδων που διαβάζονται.

Μέχρι σήμερα το Kindle διαθέτει περισσοτέρους από 6 εκατομμύρια τίτλους ηλεκτρονικών βιβλίων στην Αμερική, τους οποίους οι πελάτες μπορούν να αγοράσουν, να μεταφέρουν και να κατεβάσουν στην συσκευή τους χρησιμοποιώντας, Wi-Fi ή ένα 3G δίκτυο, χωρίς χρέωση, της Amazon ονομαζόμενο Whispernet για τους χρήστες των tablet Kindle.

Το 2014 η Amazon πούλησε Kindle-readers σε αξία 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων και είχε κέρδος 539 εκατομμυρίων δολαρίων από πωλήσεις ηλεκτρονικών βιβλίων μέσω του Kindle Store.

Υπάρχουν πολλοί μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί που μοιράζουν δωρεάν Kindle tablets, σε σχολεία, αναπτυσσόμενες χώρες για εκπαιδευτική χρήση και η τεχνολογία E Ink που χρησιμοποιούν τα καθιστά φιλικά προς το περιβάλλον γιατί μπορούν να ανακυκλωθούν.

DRΜ[επεξεργασία]

Η μέθοδος προστασίας DRM είναι η μέθοδος που χρησιμοποιεί η Amazon για να εμποδίσει τους χρήστες να αντιγράφουν τα ηλεκτρονικά βιβλία του Kindle. Το DRM σημαίνει ότι για να μπορείτε να διαβάσετε ένα προστατευμένο βιβλίο, σε ένα tablet Kindle ή συσκευή που εκτελεί την εφαρμογή Kindle, πρέπει να είναι συνδεδεμένο με τον λογαριασμό σας στο Amazon.

Ο πελάτης δεν αγοράζει το βιβλίο αλλά μια άδεια για να μπορεί να το διαβάσει σε μία ή περισσότερες συσκευές. Για να το επιβάλει αυτό, η Amazon βάζει κώδικα DRM μέσα στο ίδιο αρχείο του βιβλίου. Αυτός ο κώδικας πρέπει να ταιριάζει με τη συγκεκριμένη συσκευή Kindle προτού μπορέσετε να το ανοίξετε και να το διαβάσετε.

Αν ένα βιβλίο θα έχει DRM ή όχι εξαρτάται από τον εκδότη και σε περίπτωση που έχει, θα περιοριστεί ο αριθμός των συσκευών που χρησιμοποιούν το Kindle για να διαβαστεί το συγκεκριμένο βιβλίο. Ο μόνος τρόπος για να ξεπεραστεί αυτό το όριο είναι με την σύνδεση του βιβλίου στον προσωπικό λογαριασμό Amazon. Δεν υπάρχει κανένας σίγουρος τρόπος για να διαπιστωθεί εάν ένα βιβλίο Kindle έχει DRM, αν και ένας καλός κανόνας είναι να υποθέσετε ότι οποιοδήποτε βιβλίο πληρώνεται είναι πιθανό να έχει DRM.

Πηγές[επεξεργασία]

[2] [3] [4] [5]

StarForce (ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΑΦΕΙΑΔΗ 4418019, ΟΡΦΕΑΣ ΚΟΥΣΙΟΓΛΟΥ 4418101)[επεξεργασία]

Digital Rights Management

Η Διαχείρηση Ψηφιακών δικαιωμάτων (Digital Rights Management), γνωστή ως DRM, είναι ένα σύνολο από διάφορες τεχνικές και τεχνολογίες, οι οποίες προστατεύουν ένα ψηφιακό μέσο από αντιγραφή, μη εξουσιοδοτημένη επεξεργασία ή παράνομη αναδιανομή. Οι τεχνικές αυτές υπάρχουν από τις αρχές χρήσης προσωπικών υπολογιστών και από τότε μέχρι και σήμερα έχουν πάρει διάφορες μορφές, από την πιο απλή μορφή των product keys μέχρι και τις πιο πολύπλοκες διαδικασίες κρυπτογράφησης.

Ιστορία του StarForce

Το StarForce είναι ένα DRM το οποίο ανατπύχθηκε από την Ρωσική εταιρεία Protection Technology, πλέον "StarForce Technologies". Έχει χρησιμοποιηθεί από διάφορα παιχνίδια για προστασία, με πιο γνωστή την χρήση του από την εταιρεία Ubisoft. Απέκτησε ιδιαίτερη φήμη το 2005, όταν ανακοινώθηκε η έκδοση 3.0 του StarForce. Η έκδοση αυτή χρησιμοποιούνταν από το παιχνίδι Tom Clancy's Splinter Cell: Chaos Theory, η προστασία του οποίου πήρε 424 μέρες για να σπάσει από πειρατές παιχνιδιών. Παρά την επιτυχία του αυτή, πολλοί χρήστες ήταν δυσαρεστημένοι με το Starforce και το κατηγορούσαν πως ήταν επιβλαβές για τους υπολογιστές. Σύμφωνα με τις κατηγορίες αυτές μέτα την εγκατάσταση παιχνιδιών που ήταν προστατευμένα από το StarForce, οι υπολογιστές απέδιδαν πιο αργά, κρασάρανε ή προκαλούνταν ακόμα και ζημιές στους optical disc drives. Ένα ακόμα παράπονο που είχαν οι χρήστες ήταν το γεγονός οτί το StarForce εγκαθιστούσε έναν driver στον υπολογιστή, ο οποίος, εκτός του ότι παρουσίαζε προβλήματα, ήταν αδύνατο να απεγκατασταθεί και πάρεμενε ενεργός ακόμα και μετά την απεγκατάσταση του προστατευμένου παιχνιδιού. Οι αντιδράσεις των χρηστών απέναντι στα προβλήματα αυτά ήταν έντονες, σε σημείο που το 2006 έγινε μήνυση ενάντια στην Ubisoft επειδή χρησιμοποιούσε την προστασία του StarForce στα παιχνίδια της. Την ίδια χρονιά η Ubisoft ανακοίνωσε την διακοπή συνεργασίας της με την StarForce Technologies, ξεκινώντας από το παιχνίδι Heroes of Might and Magic V.

StarForce 3.0

Η περίφημη έκδοση 3.0 του StarForce κρυπτογραφούσε και τα εκτελέσιμα και τα μη εκτελέσιμα αρχεία που περιλαμβάνονται σε ένα πρόγραμμα. Αντίθετα με άλλες προστασίες αντιγραφής της εποχής, το StarForce 3.0 δεν χρησιμοποιούσε ψηφιακές υπογραφές που φέρονταν στην επιφάνεια του CD, αλλά διάβαζε τις φυσικές παραμέτρους του γνήσιου CD, οι οποίες δεν μπορούν να αντιγραφούν απο CD σε CD και εξήγαγε ένα αλφαριθμητικό κλειδί που περιείχε πληροφορίες για τις φυσικές παραμέτρους αυτές. Το κλειδί αυτό χρησιμοποιούνταν από τη μονάδα προστασίας, ενσωματωμένο στο εκτελέσιμο αρχείο του παιχνιδιού για ταυτοποιήση του γνήσιου CD.

StarForce Σήμερα

Σήμερα, το StarForce εξακολουθεί να παρέχει προστασία για software, για αρχεία βίντεο και ήχου και για e-books ή ηλεκτρονικά έγγραφα, μέσω διάφορων πακέτων που μπορεί κάποιος να βρει μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα του. Το DRM που προσφέρει για τον τομέα του λογισμικού λειτουργεί ως εξής: Όταν το αρχείο ανοιχτεί από τον χρήστη για πρώτη φορά, το σύστημα του StarForce ζητάει να εισαχθεί ένας σειριακός αριθμός, ο οποίος έχει παραχθεί προτού δοθεί πρόσβαση στο αρχείο και έχει κάποιες παραμέτρους. Αφού εισαχθεί ο αριθμός αυτός, το σύστημα αποθηκεύει το προφίλ της συσκευής και εξάγει έναν κωδικό hardware, ο οποίος, μαζί με τον σειριακό αριθμό, στέλνεται μέσω του internet στον StarForce License Server, όπου ο σειριακός αριθμός επαληθεύεται. Εάν η επαλήθευση είναι επιτυχής, η πρόσβαση ενεργοποιείται και το προστατευμένο αρχείο δεσμεύεται στην συσκευή του χρήστη.

Πηγές

http://www.gameburnworld.com/protections_starforce.shtml
https://en.wikipedia.org/wiki/StarForce
https://www.gamespot.com/articles/ubisoft-officially-dumps-starforce/1100-6147655/
http://www.star-force.com/solutions/drm-access-activation/
https://www.tweakguides.com/Piracy_9.html
http://www.glop.org/starforce/
https://crackwatch.com/drm/starforce
https://www.pcgamingwiki.com/wiki/Digital_rights_management_(DRM)#StarForce
https://en.wikipedia.org/wiki/Digital_rights_management
http://www.star-force.com

Denuvo (Κωνσταντίνος Γετίμης 4418032)[επεξεργασία]

Βασικές πληροφορίες για τα DRM[επεξεργασία]

Η διαχείριση ψηφιακών δικαιωμάτων (Digital Rights Management – DRM) είναι μια σειρά τεχνολογιών, οι οποίες έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να αποτρέπουν την πειρατεία πνευματικής ιδιοκτησίας με διάφορες μεθόδους, ανάλογα με το που θα χρησιμοποιηθεί η πνευματική ιδιοκτησία που προστατεύεται, καθώς και με το μέσο που διανέμεται. Για παράδειγμα, σε ένα λογισμικό το οποίο διανέμεται ως CD-ROM, μπορεί να περιέχεται ένα κλειδί προϊόντος για την ενεργοποίηση του, ή να περιέχεται ένα ειδικό USB stick, που χωρίς αυτό δε μπορεί να τρέξει το λογισμικό.

Η πρώτη τεχνολογία DRM ξεκίνησε να εφαρμόζεται από το 1983, σε μια εποχή όπου οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές άρχιζαν να γίνονται πιο δημοφιλείς στο κοινό. Από τότε μέχρι και σήμερα έχουν αναπτυχθεί πολλές μέθοδοι για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, από λογισμικό, ταινίες, μουσική και ηλεκτρονικά παιχνίδια μέχρι και σε διάφορα αντικείμενα στα οποία δεν υπήρχε κάποιος τρόπος προστασίας μέσω DRM, όπως σε έξυπνους λαμπτήρες, καφετιέρες, μέχρι και σε τρακτέρ.

Ενώ οι τεχνολογίες DRM έχουν σχεδιαστεί για να προστατεύουν πνευματικές ιδιοκτησίες, σε κάποιες περιπτώσεις καταλήγουν μόνο να περιορίζουν τους τελικούς χρήστες και να μην καταφέρνουν τον αρχικό σκοπό τους, επειδή αυτές οι μέθοδοι σπάνε ακόμη και πριν την ημέρα κυκλοφορίας της πνευματικής ιδιοκτησίας. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να μειώνεται η απόδοση του υλικού λόγω κάποιου DRM ή και να δρα το DRM ως κακόβουλο λογισμικό.

Ενώ στις περισσότερες χώρες απαγορεύεται το σπάσιμο κάποιας μεθόδου DRM, στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2014 είναι νόμιμο το σπάσιμο του DRM μόνο για ερευνητικούς σκοπούς. Δεν επιτρέπεται η παράνομη δημόσια αναδιανομή της πνευματικής ιδιοκτησίας που προστατεύεται από το σπασμένο DRM.

Denuvo[επεξεργασία]

Το Denuvo είναι ένα λογισμικό που χρησιμοποιείται ως μέθοδος DRM σε ηλεκτρονικά παιχνίδια και αποτρέπει την παρέμβαση στον κώδικα του παιχνιδιού. Δημιουργήθηκε από τη Denuvo Software Solutions GmbH μετά από εξαγορά της DigitalWorks, η οποία δημιούργησε τη SecuROM, μια αρκετά γνωστή τεχνολογία DRM και τον Ιανουάριο του 2018 εξαγοράστηκε από την Irdeto.

Η μέθοδος η οποία χρησιμοποιεί το Denuvo είναι μέσω μιας μηχανής κρυπτογράφησης 64-bit. Επιπλέον όλοι οι τίτλοι παιχνιδιών που χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη μέθοδο DRM απαιτούν συνεχή σύνδεση μέσω διαδικτύου για να μπορέσουν να λειτουργήσουν.

Tο Denuvo κατηγορήθηκε ότι χρησιμοποιούσε πολλούς από τους πόρους του συστήματος, με μεγάλη χρήση του επεξεργαστή και πλεονάζουσες εγγραφές σε αποθηκευτικά μέσα, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο χρόνος ζωής στους δίσκους SSD. Ενώ η Denuvo αρνήθηκε αυτές τις κατηγορίες, σε πολλές περιπτώσεις αναφέρονται χαμηλές επιδόσεις σε παιχνίδια που χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο DRM.

Το πρώτο παιχνίδι που κυκλοφόρησε με αυτή τη μέθοδο DRM ήταν το FIFA 15 της Electronic Arts. Την 1η Δεκεμβρίου 2014 ανακοινώθηκαν τα πρώτα παιχνίδια στα οποία είχε αφαιρεθεί το DRM, αλλά η διαδικασία του σπασίματος του DRM διαρκούσε περίπου ένα μήνα. Αυτό δεν θεωρείται πλήγμα για τις εταιρίες βιντεοπαιχνιδιών επειδή οι περισσότερες πωλήσεις ενός παιχνιδιού γίνονται στον πρώτο μήνα της κυκλοφορίας του. Για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν αρκετά δύσκολο το σπάσιμο παιχνιδιών που χρησιμοποιούσαν το Denuvo. Από τον Οκτώβριο του 2017 μέχρι και σήμερα, διάφοροι crackers κατάφεραν να σπάσουν αρκετά παιχνίδια που χρησιμοποιούσαν το Denuvo ως μέθοδο DRM μέσα στις πρώτες εβδομάδες της κυκλοφορίας τους και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και πριν την επίσημη κυκλοφορία τους, όπως έγινε με το Hitman 2 και το Final Fantasy XV.

Sony BMG DRM (Αργυρώ Φρατζεσκάκη 4418249, Θάλεια-Ιωάννα Μαργαριτοπούλου 4418129)[επεξεργασία]

Το DRM ( Digital Rights Management – Διαχείριση Ψηφιακών Δικαιωμάτων ) είναι ένας κώδικας μέσω του οποίου περιορίζεται η πειρατεία εμποδίζοντας τη μη εξουσιοδοτημένη αντιγραφή[6]. Πολλές εταιρίες χρησιμοποιούν DRM για να προστατεύσουν τα προϊόντα τους. Μία από αυτές τις εταιρίες είναι και η Sony BMG Music Entertainment μια μουσική εταιρία η οποία δημιουργήθηκε στις 4 Μαρτίου του 2004 από την συγχώνευση των εταιριών Sony Music και Bertelsmann Music Group. Αρχικά διευθυνόταν από τον Andrew Lack τον οποίο διαδέχτηκε ο Rolf Schmidt-Holtz[7].

Η Sony BMG χρησιμοποιεί τα εξής λογισμικά MediaMax CD-3 και XCP ( Extended Copy Protection ) ως ασφάλεια κατά της αντιγραφής ( DRM ) Compact discs μουσικής. Το δεύτερο συγκεκριμένα δεν επιτρέπει τους χρήστες να δημιουργούν περισσότερα από τρία αντίγραφα ασφαλείας για οποιοδήποτε CD και η Sony τοποθετεί μια ειδοποίηση για το XCP στο πίσω μέρος των CD που χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο DRM. Τα λογισμικά θεωρήθηκαν μη επιβλαβή αλλά το XCP δημιουργούσε πρόβλημα για το λειτουργικό σύστημα του υπολογιστή αφού η διαδικασία απεγκατάστασης του ήταν δύσκολη για τον χρήστη ο οποίος έπρεπε να διατρέξει στην ιστοσελίδα Sonybmg.com για να ζητήσει πληροφορίες σχετικά με την απεγκατάσταση[8].

Παρ'όλ'αυτά ένα σκάνδαλο ξέσπασε το 2005 από την εταιρία Sony BMG όσον αφορά την εφαρμογή μέτρων προστασίας αντιγράφων σε περίπου 22 εκατομμύρια CD. Τα συγκεκριμένα DRM κρίθηκαν ελαττωματικά καθώς δεν πληρούσαν τις νόμιμες προδιαγραφές. Πιο συγκεκριμένα στα 2 εκατομμύρια από αυτά όταν ο χρήστης εισήγαγε το εκάστοτε CD σε έναν υπολογιστή, το CD αυτοβούλως εγκαθιστούσε το κομμάτι του λογισμικού που περιείχε το XCP ενώ όταν ο χρήστης καλούνταν να αποδεχτεί την άδεια χρήσης ΕULA η οποία δεν τον ενημέρωνε για την εγκατάσταση του XCP. Τα υπόλοιπα 20 εκατομμύρια CD που περιείχαν το DRM ( MediaMax CD-3 ) το οποίο μπορούσε να εγκατασταθεί στα Microsoft Windows και Mac OS X έκανε αλλαγές στο λειτουργικό σύστημα του υπολογιστή ανεξαρτήτως αν ο χρήστης αποδεχόταν ή όχι την EULA για να αποτρέψει τυχών παράνομες αντιγραφές του CD. Το Mac OS X σε αντίθεση με τα Windows ζητούσε την επιβεβαίωση του χρήστη. Τα προγράμματα έκαναν το λογισμικό ευάλωτο και εύκολα εκμεταλλεύσιμο από άσχετα κακόβουλα προγράμματα. Η Sony στη συνέχεια δήλωσε ότι το λάθος της δεν ήταν σκόπιμο. Επιπλέον το 2001 η Sony MBG είχε δημιουργήσει ένα μικρότερο σκάνδαλο στην Ευρώπη, που αφορούσε την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ της Natalie Imbruglia. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε διότι η εταιρία δημοσίευσε το συγκεκριμένο άλμπουμ χωρίς προειδοποιητικές ετικέτες που να δηλώνουν ότι τα CD προστατευόντουσαν από την παράνομη αντιγραφή. Το πρόβλημα ωστόσο λύθηκε μετά την αντικατάσταση των CD[9].

SecuROM (Στάμος Βασίλης 4418217)[επεξεργασία]

Το SecuROM είναι μια μέθοδος προστασίας από αντιγραφή για CD/DVD και DRM το οποίο αναπτύχθηκε από τη Sony DADC (Digital Audio Disc Corporation). Σκοπός του SecuROM είναι να αποτρέψει την αντιγραφή αλλά και το reverse engineering εφαρμογών, κυρίως εμπορικών ηλεκτρονικών παιχνιδιών που τρέχουν σε Microsoft Windows. Στις τελευταίες εκδόσεις του SecuROM η προστασία των δίσκων γινόταν με υπολογισμό της θέσης των δεδομένων (data position measurement - DPM) σε συνδυασμό με online ενεργοποίηση. Τα αντίγραφα των δίσκων έχουν διαφορές, κάτι που το αναγνώριζε το DPM.

Το SecuROM ήταν αρκετά δημοφιλές μεταξύ 2005 και 2010 αλλά δημιούργησε αντιδράσεις καθώς απαιτούσε συχνό online authentication αλλά είχε και αυστηρή πολιτική σχετικά με τον αριθμό των ενεργοποιήσεων κάθε cd key.

Το SecuROM σταδιακά σταμάτησε να χρησιμοποιείται μεταξύ 2010 και 2015. Τον Ιανουάριο του 2016 κυκλοφόρησε σε ένα forum για software cracking ένα key generator για online ενεργοποίηση του SecuROM .

Αναλυτική λειτουργία[επεξεργασία]

Το SecuROM περιόριζε τον αριθμό των υπολογιστών στα οποία μπορούσε να ενεργοποιηθεί το software με χρήση του ίδιου κλειδιού, χωρίς να μειώνει απαραίτητα το πλήθος σε περίπτωση απεγκατάστασης της εφαρμογής. Στην έκδοση 7.x είχε προστεθεί το SecuROM Removal Tool το οποίο αφαιρούσε κάθε αρχείο του SecuROM από το σύστημα όταν γινόταν απεγκατάσταση της εφαρμογής με την οποία εγκαταστάθηκε. Σε μια ενεργοποίηση σε σύστημα με Windows, μια αλλαγή του hardware μπορεί να φαινόταν ως αλλαγή του υπολογιστή και οδηγούσε σε μήνυμα για επανενεργοποίηση του software, ενώ μια επανεγκατάσταση των Windows μετά από format δε δημιουργούσε πρόβλημα καθώς αναγνώριζε το ίδιο σύστημα.

Γνωστά προβλήματα[επεξεργασία]

• Σε ορισμένες περιπτώσεις το SecuROM δεν αναγνώριζε ότι ο αυθεντικός δίσκος της εφαρμογής/παιχνιδιού βρισκόταν μέσα στο drive. Μπορούσε να συμβεί σε οποιοδήποτε υπολογιστικό σύστημα και συνήθως αν έβαζες ξανά το δίσκο ή έκανες επανεκκίνηση τον υπολογιστή το πρόβλημα διορθωνόταν.

• Το SecuROM είχε θέματα hardware ασυμβατότητας με συγκεκριμένες μάρκες από cd/dvd drives.

SecuROM και παιχνίδια[επεξεργασία]

• Bioshock - Όσοι είχαν αγοράσει το Bioshock έπρεπε να κάνουν online ενεργοποίηση μέχρι δύο φορές για κάθε υπολογιστή. Μετά από αυτό έπρεπε να καλέσουν ένα νούμερο ώστε να αυξήσουν αυτό το όριο. Το γεγονός ότι είχε τυπωθεί στη συσκευασία λάθος νούμερο αλλά και το ότι δεν υπήρχε τηλεφωνικό κέντρο εκτός ΗΠΑ έκαναν την 2K Games να αφαιρέσει τελείως αυτόν τον περιορισμό. Πλέον το παιχνίδι κυκλοφορεί χωρίς DRM.

• Mass Effect - Το συγκεκριμένο παιχνίδι απαιτούσε ενεργοποίηση κάθε 10 ημέρες. Μετά από αρκετές διαμαρτυρίες κυκλοφόρησε ένα εργαλείο που αφαιρούσε τον περιορισμό στο βασικό παιχνίδι, όχι όμως και στα πρόσθετα expansions που κυκλοφόρησαν.

• Άλλα παιχνίδια που δημιούργησαν εντάσεις λόγω της εκτενούς χρήσης του SecuROM είναι το Spore της EA, το Command & Conquer: Red Alert 3, to Dragon Age II αλλά και το Sims 2.

Πηγές[επεξεργασία]

1 2

CSS (Γιαννιός Απόστολος 4418036)[επεξεργασία]

Η τεχνολογία CSS (Content Scramble System) είναι ένα σύστημα DRM (Digital Rights Manager) ενσωματωμένο σε πολλά DVD του εμπορίου που πρωτοεμφανίστηκε στις 29 Οκτωβρίου του 1996. Η CSS χρησιμοποιεί ένα σύστημα ψευδοτυχαίας κρυπτογράφησης 40 bit και είναι μία από τις πολλές τεχνικές που δημιουργήθηκαν για να περιορίσουν την παράνομη πρόσβαση και αντιγραφή των DVD.

Στην εποχή μας, έχει αντικατασταθεί από νεώτερες τεχνικές όπως την CPRM(Content Protection for Recordable Media) ή την AES(Advanced Encryption Standard) της AACS(Advanced Access Content System)η οποία χρησιμοποιείται για την προστασία των HD DVD και των Blu-ray. Αυτές οι δύο τεχνικές κρυπτογράφησης χρησιμοποιούν κλειδιά 56 και 128 bit αντίστοιχα, γεγονός που προσφέρει ισχυρότερη ασφάλεια από την CSS. Όμως, όταν εμφανίστηκε η CSS, συμφώνα με τη νομοθεσία των ΗΠΑ, ήταν παράνομο να δημοσιευτεί πρόγραμμα κρυπτογράφησης που χρησιμοποιούσε κλειδιά μεγαλύτερα των 40bit για λόγους εθνικής ασφάλειας, παρόλο που τα κλειδιά αυτά θα ήταν απολύτως ανεπαρκή στην επακόλουθη εξέλιξη της τεχνολογίας και της επεξεργαστικής ισχύος.[10]

Η CSS επιδρά σε τρία μέρη του υπολογιστή. Το DVD, τον DVD drive και το πρόγραμμα αναπαραγωγής. Αρχικά, ο δίσκος DVD περιέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και το κρυπτογραφημένο υλικό. Ο DVD drive, από τη μεριά του είναι το μέσω με το οποίο θα αναγνωστεί ο δίσκος. Τέλος, το πρόγραμμα αναπαραγωγής είναι υπεύθυνο για την αποκρυπτογράφηση και την αναπαραγωγή του ήχου και του βίντεο που υπάρχουν στο DVD.

Οι μηχανισμοί προστασίας που προσφέρει η CSS είναι τρείς. Ένας από αυτούς βρίσκεται στο πρόγραμμα αναπαραγωγής το οποίο χρειάζεται ένα κλειδί για να αποκρυπτογραφήσει τα περιεχόμενα. Ο άλλος μηχανισμός προσφέρει πρόσβαση στα περιεχόμενα του δίσκου μόνο εάν το πρόγραμμα αναπαραγωγής πιστοποιήσει την αυθεντικότητα του δίσκου μέσω της αποκρυπτογράφησης. Ο τελευταίος μηχανισμός ονομάζεται «τοπικός περιορισμός» ο οποίος απορρίπτει την πρόσβαση εάν ο δίσκος διαφέρει με την περιοχή στην οποία ανήκει ο DVD drive. Αντίθετα με τις δύο πρώτες μεθόδους προστασίας, ο τοπικός αποκλεισμός δεν μπορεί να παραβιαστεί σε κάθε DVD drive. Όμως, υπάρχουν μερικoί όπου ο χρήστης μπορεί να απενεργοποιήσει τον τοπικό αποκλεισμό κάνοντας τον συγκεκριμένο μηχανισμό προστασίας λιγότερο αποτελεσματικό.

Το κλειδί των 40 bit της CSS είναι πολύ αδύναμος τρόπος κρυπτογράφησης και παρόλο που αντιστοιχεί σε συνολικό αριθμό πιθανών κλειδιών περίπου ίσο με 1 τρισεκατομμύριο, ένας υπολογιστής μπορεί να δοκιμάσει κάθε πιθανό κλειδί σε σχετικά πολύ μικρό χρονικό διάστημα ανάλογα με την επεξεργαστική του ισχύ. Το 2004, ένας απλός υπολογιστής μπορούσε να σπάσει την κρυπτογράφηση σε λιγότερο από δύο εβδομάδες δοκιμάζοντας κάθε πιθανό κλειδί με τη μέθοδο brute force. Αλλά με εξειδικευμένο υλικό θα μπορούσε να σπάσει σε δευτερόλεπτα. Για παράδειγμα, το 1998, η Electronic Frontier Foundation, κατασκεύασε έναν υπολογιστή αξίας λιγότερο των 250.000$ ο οποίος είχε τη δυνατότητα να σπάσει κλειδιά 56bit σε διάστημα ημερών (περίπου 56 ώρες) και κλειδιά 40bit σε δευτερόλεπτα. Για τον λόγο αυτόν σήμερα χρησιμοποιούνται κλειδιά 128 bit και άνω.

Ένα πρόγραμμα ειδικά σχεδιασμένο για την αποκρυπτογράφηση της CSS είναι το DeCSS. Κάνει αποκρυπτογράφηση των απαραίτητων κλειδιών και έπειτα δίνει στον χρήστη τη δυνατότητα πρόσβασης στα δεδομένα του δίσκου. Δημιουργήθηκε γιατί τα συστήματα βασισμένα σε Linux δεν είχαν τη δυνατότητα αναπαραγωγής των κρυπτογραφημένων DVD. Το πρόγραμμα ήταν παράνομο, διότι δεν είχε κάποια άδεια από την αρμόδια επιτροπή που ήταν υπεύθυνη για την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων των DVD, την DVD Copy Control Associations και ο ένας από τους δημιουργούς διώχτηκε ποινικά αλλά λίγα χρόνια μετά απαλλάχτηκε από τις κατηγορίες.