< Τεχνική Νομοθεσία Για Μηχανικούς Πληροφορικής

APACHE LICENSE,2.0 (ΜΟΥΖΑΚΙ ΑΛΜΠΙΟΝΤ 4416218, ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΟΣ 4416217)

 ΕΙΣΑΓΩΓΗ
    Η Άδεια Apache είναι γραμμένη από το Apache sofware foundation(ASF) και αναφέρεται σε μια άδεια άδειας ελεύθερου λογισμικού η οποία
 απευθύνει τους χρήστες να χρησιμοποιούν το λογισμικό για οποιοδήποτε σκοπό χωρίς να ανησυχούν για τα δικαιώματα.
 ΙΣΤΟΡΙΑ
    Ξεκινώντας το 1995 ο όμιλος apache κυκλοφόρησε συνεχόμενες εκδόσεις του εξυπηρετητή http με την
 ίδια άδεια που χρησιμοποιούσε παλαιότερα(BSD) με διαφορετικά ονόματα οργανισμών. Όταν το Berkeley απομάκρυνε
 τη ρήτρα διαφήμισης από την BSD η apache δημιουργούσε την άδεια 1.1. Αυτό σημαίνει ότι η κατάργηση
 της ρήτρας διαφήμισης δεν χρειαζόταν πλέον την άδεια apache λόγο ότι τα παράγωγα προϊόντα δεν
 απαιτείται να περιλαμβάνουν αναφορά στα διαφημιστικά τους υλικά. Οπότε το 2004 για να βελτιώσει την συμβατότητα της
 η ASF αποφάσισε να απομακρυνθεί από το μοντέλο BSD(Berkeley Software Distribution) και να δώσει νέα έκδοση την 2.0 όπου βασίζεται στην GPL(General Public License).                                      
 ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
 Η άδειες Apache 2.0 1.0 και 1.1 απαιτεί τη συντήρηση πνευματικών δικαιωμάτων ειδοποίηση και αποποίηση αλλά δεν είναι copyleft.
 Η συμφωνία ορίζει τους όρους χρήσης, αναπαραγωγής, τροποποίησης και διανομής οποιουδήποτε λογισμικού που απελευθερώνεται με την Άδεια Apache.
 Παρακάτω αναφέρονται ορισμένες πληροφορίες του Apache License 2.0.
 #Το λογισμικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί, να αναπαραχθεί, να τροποποιηθεί η να πωληθεί ελεύθερα.
 #Το λογισμικό μπορεί να συνδυαστεί με άλλα προϊόντα και να διανεμηθεί ή να πωληθεί ως πακέτα.
 #Τα προϊόντα που παράγονται ή τροποποιούνται από άδεια χρήσης λογισμικού μπορούν να μοιραστούν με άλλες άδειες χρήσης.
 #Το λογισμικό ASF κυκλοφορεί με την άδεια Apache.
 #Οι εξωτερικές συνεισφορές στο λογισμικό απελευθερώνονται υπό τους όρους του ASF
 #Το μοντέλο αδειοδότησης είναι επίσης ελεύθερα διαθέσιμο για χρήση από προγραμματιστές που δεν είναι ASF.
 ΓΕΝΙΚΑ
 Τον Οκτώβριο του 2012, 8.708 έργα που βρέθηκαν στο SourceForge.net ήταν που διατίθενται βάσει των όρων της Άδειας Apache. Σε μια δημοσίευση στο blog από το
 Μάιο του 2008, η Google ανέφερε ότι πάνω από το 25% των περίπου 100.000 έργων που φιλοξένησε στη συνέχεια ο κώδικας Google χρησιμοποιούν την Άδεια Apache,
 συμπεριλαμβανομένου του λειτουργικού συστήματος Android.
 Από το 2015, σύμφωνα με το Black Duck Software και το GitHub, η άδεια Apache είναι η τρίτη πιο δημοφιλής άδεια στον τομέα FOSS(free/open-source software)
 μετά την άδεια MIT και  GPLv2.
 ΠΗΓΕΣ
 https://resources.whitesourcesoftware.com/blog-whitesource/top-10-apache-license-questions-answered
 https://en.wikipedia.org/wiki/Apache_License
 https://whatis.techtarget.com/definition/Apache-License

ANDROID LICENSE (ΦΡΑΤΖΕΣΚΑΚΗ ΑΡΓΥΡΩ 4418249, ΜΑΡΓΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΥ ΘΑΛΕΙΑ-ΙΩΑΝΝΑ 4418129)

Τον Οκτώβριο του 2003 η εταιρία Android Inc. ανέπτυξε το λειτουργικό σύστημα Android. Δύο χρόνια αργότερα το 2005 η Google αγόρασε την εταιρία έναντι 50 εκατομμυρίων δολαρίων.

Το Android αναπτύχθηκε στην γλώσσα προγραμματισμού Java και χρησιμοποιείτε σε συσκευές που διαθέτουν οθόνες αφής όπως τα smartphones και τα tablet. Ο πηγαίος κώδικας ο οποίος είναι βασισμένος πάνω στο λειτουργικό σύστημα του Linux είναι ανοιχτού κώδικα και δημοσιεύεται αμέσως αφού κυκλοφορήσει η νέα του έκδοση. Αυτό σημαίνει ότι ο χρήστης μπορεί να τροποποιήσει τον κώδικα κατά τη βούλησή του χωρίς όμως να διατηρεί το δικαίωμα πώλησης. Για να γίνει χρηματική συναλλαγή ο κατασκευαστής θα πρέπει πρώτα να υπογράψει μία ατομική σύμβαση με την Google. Η μόνη έκδοση που καθηστέρησε να δημοσιευθεί ο πηγαίος κώδικας της ήταν η Honeycomb 3.0 tablet only. Η εξήγηση που έδωσε ο Andy Rubin στο blog του Android ήταν ότι δεν ήθελαν την παρεμβολή τρίτων προσώπων στον κώδικα και την πιθανή έκδοση κάποιου κινητού τηλεφώνου καθώς θα κυκλοφορούσαν οι ίδιοι το κινητό Motorola Xoom.[1]

Από το συνολικό λειτουργικό σύστημα μόνο ο βασικός κώδικας δίνεται στο κοινό και παράλληλα πολλές συσκευές διαθέτουν ιδιόκτητο λογισμικό που συναντάτε κυρίως σε εφαρμογές όπως το Google Play Store και η Αναζήτηση Google όπου ο χρήστης πολλές φορές καλείτε να πληρώσει για την παροχή αυτών των υπηρεσιών. Ο Richard Stallman και το Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού εναντιώνονται στην ιδέα της πληρωμής των εφαρμογών καθώς υποστηρίζουν ότι ολόκληρο το λογισμικό πρέπει να είναι ελεύθερο για όλους τους χρήστες και προτείνουν την έκδοση Android Replicant. [2] [3]

Το Android ως λειτουργικό σύστημα έχει κυρίως την δυνατότητα:

Να αντιλαμβάνεται αν ο χρήστης βρίσκετε σε τηλεφωνική κλήση και να διαβάζει τους αριθμούς των τηλεφώνων.
Να λαμβάνει, να στέλνει αλλά και να επεξεργάζεται μηνύματα.
Να χρησιμοποιεί την κάμερα του τηλεφώνου.
Να εντοπίζει την τοποθεσία του τηλεφώνου μέσω GPS αλλά και μέσω δικτύου.
Να διαβάζει το αρχείο προσφάτων κλήσεων και τις επαφές του χρήστη.[4]

PYTHON SOFTWARE FOUNDATION LICENCE(ΤΣΙΤΣΙΡΙΚΑ ΆΝΝΑ 4418241, ΜΆΝΟΥ ΜΕΡΌΠΗ 4418127)

Εισαγωγή

Η Python είναι μια υψηλού επιπέδου γλώσσα προγραμματισμού, γενικού περιεχομένου, εύκολη στην χρήση της. Αποτελεί μια δυναμική γλώσσα προγραμματισμού. Γίνεται εύκολα κατανοητή και αναγνώσιμη από τον χρηστή, έχοντας ως μονό μειονέκτημα τον μεγάλο χρόνο που απαιτείται κατά την διαδικασία της μετάφρασης.(https://el.wikipedia.org/wiki/Python) Η Python έχει αναπτυχθεί ως ανοικτό λογισμικό που η άδεια της διανέμεται από την Python Software Foundation License.

Ιστορία

Η Python είναι μια γλώσσα προγραμματισμού που δημιουργήθηκε το 1989 από τον Ολλανδό Guido van Rossum και στηρίζεται στη γλώσσα ABC. (https://en.wikipedia.org/wiki/Python_(programming_language)) H Python Software Foundation License ή PSFL, δημιουργήθηκε τον Μάιο του 2000 και είναι δυνατότητα ενός χρήστη να έχει την άδεια να χρησιμοποιεί το λογισμικό πρόγραμμα της Python. Βέβαια υπάρχουν και περιορισμοί, ο χρήστης δεν μπορεί να τροποποιήσει ή να διανέμει το λογισμικό αυτό. (https://en.wikipedia.org/wiki/Python_Software_Foundation_License)

Δικαιώματα χρήσης

Τα δικαιώματα χρήσης της PSFL είναι ίδια σε όλες τις εκδόσεις της Python. Οροί και προϋποθέσεις χρήσης της Python version (https://www.python.org/download/releases/2.7/license/) Ότι συμπεριλαμβάνεται στην παρούσα άδεια δεν θεωρείται ότι δημιουργεί σχέση εμπορικής σχέσης με την PSF ή την άδεια χρήσης του εμπορικού λογοτύπου. Ο δικαιούχος αδείας δεσμεύεται από τους Όρους και προϋποθέσεις της αδείας σε περίπτωση αντιγραφής , εγκατάστασης ή τροποποίησης του λογισμικού. Η χρήση και πρόσβαση του λογισμικού, γίνεται με την Συμφωνία Αδείας μεταξύ του Ιδρύματος της Python και το δικαιούχο άτομο ή οργανισμό , σε πηγαία ή δυαδική μορφή. Η PSF δεν είναι υπεύθυνη για τη αδειοποίηση, απώλεια ή τροποποίηση του λογισμικού από τον Δικαιούχο Άδειας χρήσης. Η Python διατίθεται στον Δικαιούχο Άδειας χρήσης στη παρούσα μορφή του λογισμικού αυτού. Η PSF δεν παρέχει εγγύηση, σε περίπτωση που ο Δικαιούχος της Άδειας χρήσης θελήσει να τροποποιήσει το προϊόν, λογισμικό αυτό. Αν κάποιο παραγωγικό έργο εμπεριέχει ή δημιουργήθηκε με μια από τις εκδόσεις του λογισμικού της Python και διατίθεται στο κοινό, ο κάτοχος, Δικαιούχος Άδειας χρήσης, συμφωνεί ότι πρέπει να συμπεριλάβει μια περίληψη, η οποία θα πρέπει να σταλθεί στην Python License Foundation, όπου θα καταγράψει τις αλλαγές που έγιναν σε εκείνη την έκδοση του λογισμικού αυτού. Mε την παραβίαση όρων και προϋποθέσεων, η άδεια θα τερματιστεί αυτόματα.

Πιθανές Εκδόσεις

Οι πιο γνωστές και ευρέως χρησιμοποιημένες εκδόσεις της Python (https://docs.python.org/3/license.html) είναι η 0.9.0 που δημιουργήθηκε περίπου το 1993, η 1.3 που δημιουργήθηκε το 1997, οι 1.6 και 2.0 δημιουργήθηκαν το 2000, ενώ οι 1.6.1, 2.1, 2.0.1 και 2.1.1 το 2001 και οι 2.1.2 και 2.1.3 το 2002. Η 2.2 και όσες εκδόσεις εμφανίστηκαν αργότερα δημιουργήθηκαν μετά το 2002 μέχρι και σήμερα.

GNU GENERAL PUBLIC LICENSE VERSION 3 (ΓΙΑΝΝΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ 4418036, ΔΗΜΑΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ 4418050)

Στα ελληνικά μεταφράζεται ως «Γενική Άδεια Δημόσιας Χρήσης, έκδοση 3».

Η άδεια GPLv3 είναι μια ευρέως διαδεδομένη άδεια χρήσης ελεύθερου λογισμικού που δημοσιεύτηκε στις 29 Ιουνίου 2007 από τον Richard Stallman, προγραμματιστή, ακτιβιστή και ιδρυτή του «Ιδρύματος Ελεύθερου Λογισμικού». Η συγκεκριμένη άδεια κατά κύριο λόγο δίνει στους χρήστες τέσσερα βασικά δικαιώματα: Καταρχάς, μπορούν να εκτελούν οποιοδήποτε πρόγραμμα θελήσουν και για οποιοδήποτε λόγο. Ακόμα, αφού γνωρίσουν τις δυνατότητές του, μπορούν να το αναδιαμορφώσουν, να το εξατομικεύσουν ή και να το προσαρμόσουν στις ανάγκες κάποιου χρηστή. Επίσης, είναι δυνατή η αναδιανομή ενός προγράμματος με στόχο τη βοήθεια κάποιου. Τέλος, όπου ενδέχεται βελτίωση, μπορούν να γίνονται οι κατάλληλες τροποποιήσεις προς το κοινό συμφέρον.

Η GPL είναι μία «copyleft» άδεια χρήσης, που σημαίνει ότι όποιο πρόγραμμα υπόκειται σε αυτή άδεια πρέπει να είναι ανοικτού κώδικα. Δηλαδή απαιτείται η δημοσιοποίηση του πηγαίου κώδικα και όλα τα δικαιώματα μετατροπής και αναδιανομής του. Όταν ένα λογισμικό έχει άδεια GPL και διανεμηθεί σε τρίτους, θα πρέπει και αυτοί να συμφωνήσουν πως θα τηρηθεί η ίδια άδεια. Αυτή είναι και μια από τις σημαντικές λεπτομέρειες που κάνουν την άδεια GPL να διαφέρει από αρκετές άλλες άδειες χρήσης ελεύθερου λογισμικού. Δηλαδή ένα αντίγραφο ή παράγωγο πρόγραμμα θα πρέπει και αυτό να έχει άδεια GPL. Αυτό συμβαίνει για να υπάρχει ίση ελευθερία σε όλες τις δυνατές εκδόσεις του λογισμικού.

Οι όροι χρήσης της άδειας πρέπει να είναι εμφανείς όταν κάποιος λαμβάνει οτιδήποτε καθορίζεται από αυτή. Οποιοσδήποτε συμφωνήσει με τους όρους χρήσης, έχει το δικαίωμα της επεξεργασίας, αντιγραφής και αναδιανομής, είτε δωρεάν είτε έναντι κάποιου κόστους. Στο συγκεκριμένο θέμα το Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού ή FSF (Free Software Foundation) υποστηρίζει πως το ελεύθερο λογισμικό δεν θα πρέπει να περιορίζει την εμπορικότητα. Το οποίο επαληθεύεται και από τους όρους της GLP. Επίσης, η GLP δηλώνει πως ακόμα και μία συμφωνία μη κοινολόγησης δεν μπορεί να αναιρέσει τα παραπάνω δικαιώματα.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι, η FSF δεν έχει τα πνευματικά δικαιώματα για καμία εργασία βασισμένη στη GPL εκτός και αν ο ίδιος ο δημιουργός ορίσει το αντίθετο. Πράγμα που σημαίνει πως μόνο ο κάτοχος των πνευματικών δικαιωμάτων είναι σε θέση να υποβάλει αγωγή για τυχόν παραβάσεις.

Παραπομπές: [5] [6] [7]

EUROPEAN UNION PUBLIC LICENSE (ΜΠΟΥΛΟΓΕΩΡΓΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 4414003, ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ 4415010)

ΓΕΝΙΚΑ

Η Δημόσια Άδεια Ευρωπαϊκής Ένωσης(EUPL) είναι η πρώτη Άδεια Χρήσης Ανοιχτού Λογισμικού, που έχει ταυτόχρονα αναπτυχθεί και εγκριθεί από έναν μεγάλο δημόσιο φορέα. H Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω του προγράμματος IDABC δημιούργησε την αρχική έκδοση EUPL με στόχο να ενθαρρύνουν την δημιουργία λογισμικών για τη διανομή πληροφοριών μεταξύ των δημόσιων υπηρεσιών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χρειαζόταν μια άδεια που θα συμφωνούσε με τους διάφορους νόμους μεταξύ των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καμία από τις υπάρχουσες Άδειες Ανοιχτού Λογισμικού δεν εκπλήρωνε αυτήν την απαίτηση.

Το πρώτο προσχέδιο δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2005 ενώ η πρώτη έκδοση εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 9 Ιανουαρίου 2007 σε 3 γλωσσικές εκδόσεις. Στις 9 Ιανουαρίου 2009 μέσω του προγράμματος OSOR κυκλοφόρησε η έκδοση v1.1 που ήταν επικυρωμένη σε 22 γλώσσες και εγκρίθηκε για πρώτη φορά από τον OSI τον Μάρτιο 2009. Η τελευταία έκδοση v1.2 κοινοποιήθηκε τον Μάιο του 2017, τώρα πια σε 23 γλώσσες, και εγκρίθηκε από τον OSI τον Ιούλιο του 2017. Όλες οι γλωσσικές εκδόσεις έχουν μεταξύ τους την ίδια ισχύ. Από την έκδοση v1.0 μέχρι και την πιο πρόσφατη (v1.2), είναι συμβατή με πολλές άδειες ανοικτού λογισμικού, εγκεκριμένες από τον OSI, με το πλεονέκτημα της επανέκδοσης των έργων, υπό αυτών των αδειών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μπορεί να ανανεώσει την άδεια για την αντιμετώπιση νομικών ή τεχνικών ζητημάτων αλλά χωρίς την αλλαγή των θεμελιωδών χαρακτηριστικών (όπως οι ελευθερίες που παρέχονται).

Μέσα σε 2 χρόνια από την δημοσίευσή της v1.1 η EUPL έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως από διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε δημόσιο (ιδρύματα) και σε κυβερνητικό επίπεδο. Στο τέλος του 2015 αναφέρθηκε ότι έχουν διανεμηθεί 15.000 έργα με τη χρήση της EUPL.

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΤΟΧΟΥ

Η χρήση της άδειας EUPL, μετατρέπει το λογισμικό σε τύπο λογισμικού ανοικτού κώδικα, γιατί παρέχει στον κάτοχο της, τα εξής δικαιώματα:

Απόκτηση του πηγαίου κώδικα (του λογισμικού) από μια αποθήκη ελεύθερης πρόσβασης.

Να μπορεί να χρησιμοποιεί το λογισμικό όποτε και για ότι σκοπό θέλει.

Αναπαραγωγή (αντιγραφή) του έργου.

Τροποποίηση του αρχικού λογισμικού και δημιουργία παράγωγων έργων μέσα από αυτό.

Ελεύθερη επικοινωνία με το κοινό και παρουσίαση για οτιδήποτε έχει να κάνει με το λογισμικό.

Διανομή του λογισμικού ή αντιγράφων του, σε άλλους χρήστες (εντός η εκτός της οργάνωσης του κατόχου).

Παραχώρηση δικαιωμάτων του αρχικού έργου ή αντιγράφων του.

ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΤΟΧΟΥ

Υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί και υποχρεώσεις που ο κάτοχος οφείλει να υπακούσει.

Σε περίπτωση τροποποίησης, πρέπει να παραμείνουν όλες οι υπάρχουσες αναφορές δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, και στα σημεία που γίνεται αλλαγή, να επισημαίνετε με εμφανή τρόπο από το άτομο που κάνει την αλλαγή.

Η αναδιανομή πρέπει να είναι σίγουρο ότι γίνεται υπό της άδειας EUPL ή κάποιας άδειας με την οποία η EUPL είναι συμβατή.

Οταν γίνεται διαμοιρασμός του έργου απο τον κάτοχο, πρέπει να γίνεται με βάση τους όρους της υπάρχουσας άδειας ή αργότερων εκδόσεων της, έκτος εαν το αρχικό έργο ανήκει αποκλειστικά, υπό την υπάρχουσα έκδοση.

Ο κάτοχος της άδειας είναι υποχρεωμένος να παρέχει, αντίγραφο του πηγαίου κώδικα που να μπορεί να διαβαστεί απο υπολογιστή, ή ενα χώρο αποθήκευσης από τον οποίο ο κωδικας θα μπορεί να βρεθεί εύκολα και ελέυθερα.

Σε περίπτωση τερματισμού της άδειας λόγο παραβίασης από κάποιον κατοχο, δεν τερματίζεται η άδεια των ατόμων που έλαβαν την άδεια από αυτόν.

ΠΗΓΕΣ https://en.wikipedia.org/wiki/European_Union_Public_Licence https://joinup.ec.europa.eu/collection/eupl/eupl-text-11-12

Mozilla Public License 1.1 (MPL) (ΚΟΥΤΡΟΥΛΙΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ 4418103, ΣΠΑΝΔΩΝΗ ΗΛΙΑΝΑ ΜΑΡΙΑ 4418214)

Εισαγωγή

Το Mozilla Public License (MPL) είναι μια ελεύθερη και ανοιχτή άδεια χρήσης λογισμικού, που έχει πιστοποιηθεί ως έγκυρη. Συνεπώς ο χρήστης μπορεί να δημιουργεί αντίγραφα, καθώς και να επεμβαίνει ελεύθερα στον πηγαίο κώδικα των εφαρμογών Mozilla.

Ιστορία

Η πρώτη έκδοση του MPL ήταν η 1.0, η οποία γράφτηκε από την Mitchell Baker το 1998 όπου εργαζόταν στη Netscape, ελπίζοντας πως με τη στρατηγική του ανοιχτού κώδικα θα ανταγωνιστεί καλύτερα το πρόγραμμα περιήγησης της Microsoft. Έτσι η Netscape για να εξασφαλίσει τον κώδικα της δημιουργεί την άδεια Netscape Public License και ταυτόχρονα η Baker δημιουργεί το ΜPL (Mozilla Public License), μια παρόμοια άδεια του NPL. Η NPL όμως έμεινε στην αφάνεια. Ένα χρόνο αργότερα η έκδοση αυτή αναβαθμίζεται σε 1.1, έπειτα από μερικές αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στο MPL από την Mitchell Baker και τον οργανισμό Μozilla. Κύριο μέλημά τους ήταν να επιτραπεί η πολλαπλή χορήγηση αδειών και να διευκρινιστούν οι όροι σχετικά με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, ώστε να μπορέσει να γίνει εφικτή η συνεργασία με προγραμματιστές οι οποίοι χρησιμοποιούν αυστηρότερες άδειες, όπως η GPL. Το 2010 ξεκίνησε και η αναβάθμιση της άδειας στην έκδοση 2.0 υπό την υποστήριξη του Luis Villa και την εποπτεία της Mitchell Baker, καθώς οι προηγούμενες εκδόσεις ήταν ασυμβίβαστες με τη GPL. Μετά από δύο χρόνια περίπου, η άδεια MPL κατάφερε επιτέλους να συνδεθεί με την GPL ο οποίος ήταν και ο κυριότερος στόχος της ενημέρωσης.

Όροι χρήσης

Η MPL λόγω του ότι είναι μια ανοιχτή άδεια δίνει στους χρήστες τη δυνατότητα τροποποίησης και διανομής του πηγαίου κώδικα όπως αυτοί επιθυμούν. Εάν παραβιαστούν αυτοί οι όροι, αφαιρείται το δικαίωμα της τροποποίησης και της διανομής του κώδικα. Βέβαια, σε περίπτωση συμμόρφωσης ο χρήστης ανακτά τα δικαιώματα του. Σε αντάλλαγμα των δικαιωμάτων αυτών,χρειάζεται να εκπληρώσει κάποιες ευθύνες σχετικά με τη διανομή του πηγαίου κώδικα, δηλαδή να μην προσπαθήσει να αλλάξει ή να περιορίσει τα δικαιώματα των παραληπτών και να παραμένουν στο MPL τα αρχεία του πηγαίου κώδικα. Επίσης, ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να συνδυάσει τον πηγαίο κώδικα της MPL(Mozilla Public License) με άλλες πληροφορίες, με απαραίτητη προϋπόθεση να είναι και αυτές ελεύθερες. Τέλος, είναι ευρέως αποδεκτό, ότι ο κώδικας που καλύπτεται από το MPL, μπορεί να διανέμεται σύμφωνα με τους όρους της έκδοσης της άδειας, βάσει της οποίας λήφθηκε ή οποιασδήποτε επόμενης έκδοσης, διότι μπορεί να τροποποιηθεί για να δημιουργηθεί μια νέα άδεια, εάν η άδεια χρήσης δεν αναφέρεται σε Mozilla ή σε Netscape.

NEW BSD LICENSE (ΔΑΟΥΛΑ ΑΣΠΑΣΙΑ 4418047, ΣΓΟΥΡΑΛΗ ΣΑΡΑ 4418295)

ΕΙΣΑΓΩΓΉ

Το BSD (Berkeley Software Distribution) είναι η πρώτη αδεία ανοικτού λογισμικού, η οποία αναφέρεται και ως Berkeley Unix, είναι γραμμένη σε γλώσσα προγραμματισμού C. Πρωτοκυκλοφόρησε την δεκαετία του `70 από το πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας. Η τελευταία έκδοση ( 4.4BSD-Lite 1995 Release 2 ) ήταν το 1995 και έπειτα το CSRG (Computer Systems Research Group ) διαλύθηκε. Η BSD επέτρεψε για πρώτη φορά χρήση χωρίς περιορισμούς. Ήταν μια μεγάλη καινοτομία εκείνη την εποχή, γι'αυτό γνώρισε μεγάλη επιτυχία η άδεια. Επέτρεπε στους χρήστες της να την επεξεργάζονται και να την τροποποιούν ανάλογα με τις ανάγκες τους. Xάρη στον Ken Thompson έχουμε την μετεξέλιξη του Unix ,το οποίο από τότε γνώριζε μεγάλη δημοτικότητα.Το 1992 η BSDi (Berkeley Software Design Inc. (BSDI ή αργότερα BSDi) )κυκλοφόρησε το BSD/386 το οποίο ήταν βασισμένο στο BSD του 1977 . Το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας απέκτησε άδεια για τον πηγαίο κώδικα του Unix από την AT&T. Οι φοιτητές δημιουργούν μια νέα τροποποιημένη εκδοσή Berkeley Unix και η AT&T μηνύει την BSDi. Υποστήριξε πως το πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας παραβίασε την άδεια χρήσης που του είχε δωθεί καθώς έγινε διανομή πηγαίου κώδικα ιδιοκτησίας της. Λύση στο πρόβλημα έδωσε η Novell, η οποια εξαγορασε κομματι τoυ Unix από την ΑΤ&Τ. Λίγο καιρό αργότερα ερχέται και η διάλυση της CSRG (Computer Systems Research Group ) και η ανάπτυξη του BSD στο Berkeley σταμάτησε. Μετά την BSD εχουμε την δημιούργια πολλών λειτουργικών συστημάτων εμπνευσμένα απο αυτη.Το πιο γνωστό σήμερα είναι η FreeBSD χάρη σε μια ανεξάρτητη ομάδα ανάπτυξης ελεύθερου λογισμικού .Αποτελεί ένα εκ των κορυφαίων λογισμικών στον κόσμο πλέον.

ΧΡΉΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΤΎΩΣΗ

Η αδεια BSD βοηθά τους χρήστες τηυς στην αποφυγή νομικών ζητημάτων που υπάρχει πιθανότητα να προκύψουν με την τροποποίηση άλλου λογισμικού. Κυρίως αυτό συμβαίνει με τα κλειστά λογισμικά αφού δεν επιτρέπεται η ανεξάρτητη επεξεργασία και τροποποίηση. Η BSD είναι ευρέως γνωστή διότι χρησιμοποιείται στους servers , στην επιφάνεια εργασίας και στα ενσωματωμένα συστήματα. Επίσης έχει μικρό κόστος ανάπτυξης και το μέγεθος που δεσμεύει μέσα στα λειτουργικά συστήματα είναι μικρό. Τέλος οι εταιρίες έχουν δικαίωμα να σταματήσουν την υποστήριξη του κώδικα και να αναλάβει αυτή την ανάπτυξη και την προώθηση του. Είναι δύσκολο να κατατάξουμε σε κατηγορίες τους σκοπούς κάθε ομάδας της BSD καθώς κάθε διαφορετική έκδοση εξυπηρετεί διαφορετικές ανάγκες. Διαθέσιμες εκδόσεις του BSD είναι οι εξής FreeBSD, NetBSD, OpenBSD, DragonFlyBSD. Επίσης υπάρχουν και δυο BSD λειτουργικά συστήματα που δεν είναι open source το BSD/OS και Mac OS(R)X.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

[8] [9] [10] [11]

GNU Lesser General Public License (LGPL) (ΓΕΤΙΜΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ 4418032)

Γενικά

Η GNU Lesser General Public License (GNU LGPL) είναι μια copyleft άδεια ελεύθερου λογισμικού η οποία δημοσιεύτηκε από το Free Software Foundation (FSF) και είναι εγκεκριμένη τόσο από το FSF και το Open Source Initiative (OSI). Γενικά, η λειτουργία της άδειας είναι να συμπληρώνει την άδεια GPL, η οποία είναι αυστηρή όσον αφορά τις ελευθερίες του χρήστη, με στοιχεία από άδειες οι οποίες είναι πιο χαλαρές όσον αφορά το copyleft, όπως την BSD, την MIT και άλλες, παρόμοιες άδειες. Χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο σε βιβλιοθήκες λογισμικού, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο σε ελεύθερο λογισμικό/λογισμικό ανοιχτού κώδικα, όσο σε εμπορικό λογισμικό. Αποκαλείται “Lesser” γιατί ενώ η LGPL είναι συμβατή με την άδεια GPL, μπορεί το λογισμικό, το οποίο περιέχει βιβλιοθήκες που χρησιμοποιούν την άδεια, να είναι λιγότερο ή καθόλου ελεύθερο. Η πρώτη έκδοση της άδειας δημιουργήθηκε το 1991, ενώ η τελευταία ενημέρωση της άδειας (LGPL-3.0) έγινε στις 29 Ιουνίου 2007, την ίδια μέρα μαζί με την τρίτη έκδοση της GPL.

Δικαιώματα χρήσης της άδειας, υποχρεώσεις και περιορισμοί

Τα δικαιώματα χρήσης, οι υποχρεώσεις και οι περιορισμοί της άδειας LGPL είναι παρόμοια με της GPL λόγω της συμβατότητας μεταξύ τους. Πιο συγκεκριμένα, ισχύουν οι τέσσερις ελευθερίες στο λογισμικό, όπως ορίζει η GPL, δηλαδή μπορεί να γίνει εκτέλεση του κώδικα για οποιονδήποτε σκοπό, ο πηγαίος κώδικας του λογισμικού μπορεί να μελετηθεί, να αναδιανεμηθεί ελεύθερα και μπορούν να δημιουργηθούν τροποποιημένα αντίγραφα του εκάστοτε λογισμικού. Το λογισμικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ιδιωτική χρήση ή και να είναι διαθέσιμο εμπορικά.

Οι υποχρεώσεις του προγραμματιστή (ή της ομάδας προγραμματιστών), σύμφωνα με την LGPL (και τη GPL γενικότερα) είναι ότι πρέπει να περιλαμβάνεται ο πηγαίος κώδικας μαζί με το λογισμικό, πρέπει να υπάρχει ένα αντίγραφο της άδειας χρήσης του λογισμικού και πρέπει να ανακοινώνονται οι αλλαγές από τις προηγούμενες εκδόσεις του λογισμικού καθώς και να υπάρχει αναφορά των αρχικών δημιουργών. Μια διαφορά της LGPL από τη GPL είναι ότι τα παράγωγα έργα πρέπει να χρησιμοποιούν την ίδια άδεια μόνο όταν είναι βιβλιοθήκες λογισμικού.

Οι περιορισμοί της άδειας LGPL είναι ότι δεν υπάρχει εγγύηση για το λογισμικό το οποίο χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη άδεια και ότι δεν υπάρχει καμία ευθύνη εάν υπάρξει πρόβλημα με τη χρήση του λογισμικού.